Θεέ μου, δίνε μου τη χάρη να πλένομαι μέσα στα παιδικά τα μάτια, με καθαρή καρδιά την έδρα να ανεβαίνω...

Θεέ μου, δίνε μου τη χάρη
να πλένομαι μέσα στα παιδικά τα μάτια,
με καθαρή καρδιά την έδρα να ανεβαίνω,
την αλήθεια να μαρτυρώ , νά 'χω της ευτυχίας το θάρρος,
για να 'ναι ο κόσμος που έρχεται γελαστός κι αμέριμνος
καθώς ένα διάλειμμα σχολείου
κι αξίωνέ με να καίγομαι μέσ' την αγάπη του παιδιού
(την υψηλότερη αυτή ευτυχία)
σα νυχτοπεταλούδισμα στου γεωργού το λύχνο.

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΠΑΥΛΕΑΣ
(1917-2005)

Πήγε ξενωμερίτης στη Θεσσαλονίκη, για να υπηρετήσει στη Μέση Εκπαίδευση, στην οποία διακρίθηκε για την επιστημοσύνη, τη διδακτική του επάρκεια και την απέραντη αγάπη για τα παιδιά. Επί δεκαετίες υπήρξε η "ψυχή" των "Χρονικών" του Πειραματικού Γυμνασίου του Α.Π.Θ. Έφυγε από τη ζωή έχοντας αφήσει πίσω του πλήθος ποιητικών συλλογών, όπου περισσεύουν ο πηγαίος λυρισμός και η παιδική απορία για τα τεκταινόμενα του κόσμου.

Πηγή: gerontakos