Καλή χρονιά πιτσιρδέλια μου! Δημιουργική και χαρούμενη!

Τα παιδιά της γης

Λεμόνι
Ο χειμώνας κι αν θυμώνει,
Λεμονιά γερτή ώς το χώμα,
Τον καρπό της καμαρώνει:
Δροσερή χαρά στο στόμα,
Ζουμερό, ξανθό λεμόνι.

Πορτοκάλι
Μόλις η άνοιξη θα ’ρθει,
Πώς μυρίζουν οι άσπροι ανθοί!
Και στο κρύο, στη συννεφιά,
Φως και χρώμα κι ομορφιά–
Πορτοκάλια χρυσαφιά.

Κρεμμύδι
Λέει το κρεμμύδι: «Δεν μπορώ να νιώσω
Γιατί όλοι κλαίνε σαν βρεθούν κοντά μου.
Εγώ είμαι τρυφερό κι ήμερο τόσο
Κι όλους τους αγαπώ με την καρδιά μου».

Φασολάκι
Το φασολάκι σκαρφαλώνει όπου κι αν βρει.
Κι έκανε το φουστάνι του κουρέλι.
Μα λέει η μητέρα η φασολιά: «Ας χαρεί,
Κι εγώ του το μπαλώνω, δε με μέλει».

Τα κεράσια
«Το Μάη θα γίνουν τα κεράσια» λένε
Οι σπουργίτες. «Καλά θα βολευτούμε!»
Και τα κεράσια που τ’ ακούνε κλαίνε
Και ρωτάν: «Πού θα πάμε να κρυφτούμε;»

Μουριά
Μόλις η μουριά τα πρώτα
φύλλα της πετάξει,
Μεγαλώνουν τα σκουλήκια
που μας κάνουν το μετάξι.
Κι όταν έρθει το ζεστό,
τ’ αγαπημένο καλοκαίρι,
Στα παιδιά με τα πανέρια
μούρα ολόγλυκα θα φέρει.

Μηλιά
Απ’ τη μηλιά γλυκόμηλο,
Κατέβα σε παρακαλώ.
Σε περιμένουν τα παιδιά
Με τη χαρούμενη καρδιά.

Κυδωνιά
Χρυσοχέρα η Κυδωνιά,
Δεν προφταίνει στη δουλειά.
Χίλια δυο γλυκά μας δίνει
Και πελτέ σαν το ρουμπίνι.

Λίνα Κάσδαγλη

(από το βιβλίο: Aνθολόγιο για τα παιδιά του Δημοτικού, μέρος πρώτο, Oργανισμός Eκδόσεως Διδακτικών Bιβλίων, 1975)

Πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού

Λίνα Κάσδαγλη, ποιήτρια και μεταφράστρια.

Η Λίνα Κάσδαγλη γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1921 από γονείς εκπαιδευτικούς. Φοίτησε στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Γαλλικό Ινστιτούτο, ενώ έμαθε και την αγγλική γλώσσα σε επίπεδο διδασκαλίας. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη μετάφραση και με την επιμέλεια βιβλίων. Με τη λογοτεχνία πρωτοασχολήθηκε στο πλαίσιο της «Διάπλασης των Παίδων» (με το ψευδώνυμο «Ροζελάντια"), στις δραστηριότητες της οποίας συμμετείχε από νωρίς. Το 1943 πρωτοεμφανίζεται με τη δημοσίευση ενός ποιήματος του Ch. Peguy στη «Νέα Εστία», όπου δημοσίευσε ένα χρόνο αργότερα και πρωτότυπους στίχους της. Το 1952 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της, με τίτλο «Ηλιοτρόπια». Εκτός από τη «έα Εστία», συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Παλμός», «Ο Στάχυς» και «Εποχές», Τα «Νέα Ελληνικά». Έργα της μεταφράστηκαν στα αγγλικά, τα γερμανικά, τα ιταλικά και τα βουλγαρικά. Ήταν επί πολλά χρόνια υπεύθυνη του περιοδικού του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών ("Η Οδηγός"), όπου υπέγραφε την πολύ επιτυχημένη στήλη επικοινωνίας με τις νεαρές αναγνώστριες με την υπογραφή «Θεία Νεραντζούλα».

Έλαβε επίσης μέρος σε επιτροπές για τη σύνταξη σχολικών βιβλίων (υπουργείο Παιδείας, Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη). Ήταν παντρεμένη με τον συγγραφέα Εμμ. Χ. Κάσδαγλη, με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά.

Εκδήλωσε την αντίθεσή της στη χούντα υπογράφοντας το κείμενο διαμαρτυρίας δεκαοκτώ συγγραφέων, τον Απρίλιο του 1969, μαζί με τους Μιχαέλα Αβέρωφ, Αλέξανδρο Αργυρίου, Θανάση Βαλτινό, Γιώργο Γεραλή, Ιάσονα Δεπούντη, Λιλή Ιακωβίδη, Παντελή Καλιότσο, Νίκο Κάσδαγλη, Φώντα Κονδύλη, Αλάξανδρο Κοτζιά, Μένη Κουμανταρέα, Κωστούλα Μητροπούλου, Ρόδη Ρούφο, Κώστα Ταχτσή, Καίη Τσιτσέλη και Θ.Δ. Φραγκόπουλο, καθώς και με τη συμμετοχή της στη συλλογική έκδοση «Δεκαοκτώ κείμενα» (1970) που επακολούθησε. Πρόκειται για το πρώτο αντιστασιακό βιβλίο, που εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1970. Κείμενά του μεταφράστηκαν αμέσως σε άλλες γλώσσες και δημοσιεύθηκαν στον ξένο Τύπο, ενώ κυκλοφόρησε αγγλική έκδοση ολόκληρου του τόμου δύο χρόνια αργότερα.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ