Και στα δικά σας! :)

Ένα εκτάκι από την Οκλαχόμα στη γιορτή του σχολείου του!!!

Εκδρομή στην Επίδαυρο, στο Ναύπλιο και στο Κεφαλάρι... Παίδες εν δράσει...

Σχετικά με τα γαλλικά...

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΓΑΛΛΙΚΑ - ΕΡΓΑΣΙΑ

Σημαντικός εμπορικός και οικονομικός κόμβος.

Τα δύο τρίτα του ευρωπαϊκού εμπορίου διακινούνται μέσω Γαλλίας.

Δεύτερος βιομηχανικός εταίρος της Ελλάδας.

Πρώτη παγκόσμια γλώσσα στις ταχυδρομικές υπηρεσίες.

Η πέμπτη εμπορική δύναμη στον κόσμο και τρίτη χώρα υποδοχής ξένων επενδύσεων.

Η τέταρτη οικονομική διεθνής δύναμη.

Πρώτη παγκόσμια δύναμη στη βιομηχανία αρωμάτων, καλλυντικών προσώπου. Πρώτη στην αεροναυπηγική Πρωτοπόροι στην κατασκευή τρένων υψηλής ταχύτητας540x

Τέταρτη στη βιομηχανική παραγωγή αυτοκινήτων

Πρώτη ευρωπαϊκή αγροτική δύναμη και δεύτερη παγκοσμίως μετά τις Η.Π.Α

130 γαλλικές θυγατρικές εταιρείες που απασχολούν πάνω από 35.000 εργαζόμενους στην Ελλάδα σε σημαντικούς κλάδους της ελληνικής παραγωγής (αλουμίνιο Το Αλουμίνιο της Ελλάδος είναι η εταιρεία στην οποία ανήκει το μοναδικό εργοστάσιο της Ελλάδος για πρωτογενή παραγωγή αλουμινίου. Βρίσκεται στο Νομό Βοιωτίας και ιδρύθηκε το 1960 από τη γαλλική εταιρεία Πεσινέ (Pechiney), τράπεζες Εμπορική, Γενική, Πειραιώς - Η BNP Paribas, η Caisse d' Epargne και η Societe Generale αναμένεται να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στα ελληνικά τραπεζικά δρώμενα. , λιπάσματα - πολυεθνικός όμιλος Γαλλικών συμφερόντων " GROUPE ROULLIER, τηλεπικοινωνίες, διαστημικές εφαρμογές - Alenia, Alcatel, EADS, ενέργεια - Την υλοποίηση επενδύσεων ύψους 500 εκατ. ευρώ ξεκινά στην Ελλάδα η γαλλική εταιρεία ηλεκτρισμού Electricite de France - Στη Γαλλία κατασκευάζεται επίσης ο διεθνής πειραματικός αντιδραστήρας Iter , φαρμακευτικά προϊόντα και καλλυντικά, ηλεκτρολογικός εξοπλισμός - , κατασκευαστικές Την πρώτη και δεύτερη θέση καταλαμβάνουν δύο γαλλικές εταιρείες, η Boygues και η Vinci, με τζίρο 30,4 εκατ. ευρώ και 29,6 εκατ. ευρώ αντίστοιχα για το 2007). Γαλλόφωνες πολυεθνικές εταιρείες σταη διανομή προιόντων, είδη πολυτελείας, αεροναυπηγική αυξάνουν τον κύκλο εργασιών τους με την πάροδο του χρόνου.

Η Ελλάδα επενδύει στη Γαλλία σε πολλούς τομείς Επενδύσεις ελληνικών εταιριών στη Γαλλία

ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

Η Γαλλία είναι η πρώτη επενδύτρια χώρα στην Ελλάδα (2006) 100 θυγατρικές εταιρείες της απασχολούν πάνω από 30000 άτομα (εκτός διανομέων). Τρίτη χώρα σε ξένες επενδύσεις στον κόσμο μαζί με την Κίνα. Πρώτη σε επενδύσεις στην Ευρωζώνη η Γαλλία Αλλά και το 2005 οι επενδύσεις της Γαλλίας στην Ελλάδα ήταν πολύ κοντά στις Η.Π.Α Επενδύσεις Ξένων στην Ελλάδα το 2005

Επίδραση της γαλλικής γλώσσας στην ελληνική σε πολλούς τομείς:

Δεν υπάρχει καμία πρόθεση απόλυτης ή αποκλειστικής κατηγοριοποίησης για τις ακόλουθες λέξεις. Απλώς καταχωρούνται στον α ή β τομέα σύμφωνα με την επιλογή μου, σύμφωνα με προσωπικά και σχετικά υποκειμενικά κριτήρια. Ενδεικτικά η λέξη α) σπορτίφ μπορεί να παραπέμπει σε αθλητικά αυτοκίνητα, ρούχα, αθλητικό πρότυπο ή β) το ταμπλό του αυτοκινήτου, του μπάσκετ κτλ. Σίγουρα και για κανένα λόγο δεν θέλω να περιορίσω την ευρύτητα της χρήσης ενός όρου σε ένα και μόνο τομέα ή πάλι γ) τα κουλόμπ, πασκάλ, μπεκερέλ εκτός από όροι της Φυσικής αποτελούν επίσης και μονάδες μέτρησης.

1. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ - Μέσα μεταφοράς Σχεδόν όλα τα μέρη και τα εξαρτήματα αυτοκινήτου (αλερετούρ, αβάνς, αμορτισέρ, αξεσουάρ, βαγκόν-λί, βολάν, (άμαξα) βιζαβί, γρανάζι (engrenage) βουλκανιζατέρ, γλασάρω, ντιστριμπυτέρ, δυναμό, εξπρές, ζιγκ-ζαγκ, μοτέρ, καπό, καμιόνι, καμπριολέ, κλατάρω, ταμπλό, παρμπρίζ, καρμανιόλα, καροσερί, κοντέρ, κουπέ, λεβιές, λιμουζίνα, πορτ μπαγκάζ, μπουζί, μαρσπιέ, μαρσάρω, μαρσάρισμα, μοτοκρός, μοτοσικλέτα, μοτοσικλετιστής, μαρσπιέ, μπλοκέ (διαφορικό), μπεκ (εγχυτήρας), μπενζίνα, μπουλόνι, αμπραγιάζ, ντεμπραγιάζ, ντελαπάρισμα, ντελαπάρω, οτομοτρίς, παρκόμετρο, πεντάλ, πετάλι, πουάρ βενζίνης, σαμπρέλα, σασμάν, ρεζερβουάρ, ρεκτιφιέ, ρελαντί, ρεπρίζ, ροντάρω, ροντάρισμα, σεβρό (φρένων), συσπανσιόν, σασί, σιλανσιέ, σοφέρ, σοφερίνα, σοφάρω, ταξί, ταμπούρο, τετ-α-κέ, τραμ, φρένο, καρμπιρατέρ, σπορτίφ) κ.α.

2. ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ - Θέατρο - Ψυχαγωγία (αβαν-γκαρντ, ανιματέρ, αζάν προβοκατέρ, ανφάν γκατέ, αλμανάκ, ατραξιόν, βερσιόν, βαμπίρ, βαριετέ, βωντεβίλ, γκάμα, μιξάζ, μοντάζ, ενσταντανέ, εφέ, εκράν, καμουφλάζ, καμουφλάρω, εξιτάρω, ντεκαλάζ, ντεκουπάζ, ντεκουπάρω, ντοκυμαντέρ, κανκάν, καφεθέατρο, καντράζ, καρέ καρέ, κοζερί, κλακέτα, κομεντί, κασκαντέρ, κλισέ, μαριονέτα, αμπιγιέρ, αμπιγιέζ, ανγκαζέ, γκρο πλαν, πλατό, πλατφόρμα, μακιγιέρ, μακιγιέζ, μαρκίζα, μετρ, μοντέρ, νουβέλ βαγκ, ντουμπλάρω, φεστιβάλ, φιλμ νουάρ, γκισέ, οντισιόν, ενζενί, μπουάτ, ζεν πρεμιέ, κλακ, κλακέρ, μαγκαζίνο, ντεκόρ, οπερατέρ, ποτ πουρί, πρεμιέρα, ράμπα, ρεπερτόριο, ρεπεράζ, ρεπορτάζ, ρεζισέρ, ρεζουμέ, ρολάρω, ρόλος, σεκάνς, σουμπρέτα, σουξέ, τακτ, ταρτούφος, τετ-α-τετ, τουρνέ, τρακ, φετίχ, φουαγιέ, φωτομοντάζ, φαμ φατάλ, φαντομάς, φωτορομάντζο, χιουμοριστής ή χιουμορίστας, ανκόρ) κ.α.

3. ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ (αερομοντελισμός, βολέ, ρεπεσάζ, ρεβάνς, ζετέ, επολέ, αρασέ, βιράζ, γκραν πρί, γκαλόπ, γκραν γκινιόλ, γκανιάν, γιούπι, εξτρέμ, κανό, κουλουάρ, κάσκα, κλακάζ, κράμπα, κουντεπιέ, κούρσα, κροσέ, κροκέ, λάσο, λισάνς, λουμπάγκο, μαζορέτα, μανούβρα, μαρς, μασκότ, μπαράζ, μπατόν, μποξέρ, μοντελισμός, μποϊκοτάζ, μπρα ντε φερ, ντεμαράζ, ντρεσάζ, ντρεσάρω, ντιρέκτ, παλμαρέ, πλονζόν, παρκούρ, παρκέ, πασέρ, πατινάζ, πατινάρω, πατίνι, πελότα, πλασέ, πλασάρισμα, πλασάρω, ρεκόρ, ρελάνς, ρεφλέξ, σαμποτάζ, σαμποτέρ, σερβίς, σικέ, σιρκουί, σεπαρέ, σκιέρ, τάπα, τατουάζ, τερέν, τουρνουά, τρασέρ, τρασέζ, φαβορί, φιλέ, φιναλίστ) κ.α.3.α Σκάκι (αν πασάν, πιόνι, ροκέ, ρουά, ματ, ρεν) 3.β Χορός-ΜΠΑΛΕΤΟ (βαλς, πα ντε ντε, πα ντε πατινέρ, πα ντε τρουά, μπουρέ, πλιέ, ρελεβέ, γκραν πλιέ) 3.γ Καζίνο (faites vos jeux, rien ne va plus, μπακαράς, μπαλαντέρ, σεμέν ντε φερ, κρουπιέρης) Επίσης το λουτζ που μας το θύμισε ο πρόσφατος θάνατος του Γεωργιανού αθλητή στην φετινή χειμερινή ολυμπιάδα. δ Όλοι οι όροι της ξιφασκίας όπως επέ, σαμπρ, φλερέ

4. ΜΟΝΑΔΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ (κιλό, μέτρο, μικροσεκόντ, νανοσεκόντ, τιράζ, τονάζ, τόνος) κ.α.

5. ΑΓΟΡΑ (αγκαζάρω, αλά καρτ, αμπαλάζ, αρμπιτράζ, ατού, αφίσα, βαλέρ, βιταμίνη, βιτρίνα, γκανιότα, γκαραντί, γκαλά, γκίνια, γκρουπ, ετικέτα, είδη μπεμπέ, εκτάριο, έξτρα, ζερό, ιμιτασιόν, καρτ ποστάλ, καφετερία,(το) κλου, καμποτάζ, κουβέρ, Κομισιόν, καρνάβαλος, καρναβάλι, κασέ, κομφόρ, κουπόνι, κουλέρ λοκάλ, κρουαζιέρα, λακές, λανσάρω, λουξ, μπαλ μασκέ, μίζα, μουαγιέν, μπαζάρ, μπιενάλε, μπροσούρα, ναπολεόνι, ντεκλαρέ, ντεκαφεϊνέ, ντεμί σεζόν, ντεπώ, ντιρεκτίβα, ντισκοτέκ, ντοσιέ, πανσιόν, πριβέ, πανό, πίστα, πλαζ, πορτμονέ, πριμ, ραφινέ, ρεβεγιόν, ρεκλάμα, ρεσεψιόν, ρεσεψιονίστ, ρεφάρω, ταμπλ ντοτ, πουρμπουάρ, πλαφόν, ρεζερβέ, ρέντα, ρεπό, ρουλέτα, σαμουά, σουαρέ, σουβενίρ, σπιράλ, φαβορίτος, φαντεζί, φέιγ βολάν, φιλιγκράν) κ.α.

6. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ (αλτερνατίβα, αλτρουισμός, αμοραλισμός, αμφεταμίνη, αντικέρ, ακτουαλισμός, απόρτ, αριβισμός, αρμ, αρμονίστας, ασπιρίνη, αυτισμός, βαρόνος, βαρβιτουρικά, βενζίνη, βιταλισμός, βουδισμός, βουδιστής, βρυόφυτα, βολονταρισμός, βιμπραφόν, βιμπραφωνίστας, βιολονίστας, βανδαλισμός, γκάφα, γρίππη, εβραϊσμός, εβραϊστής, ελίτ, ελιτισμός, εμιγκρέ, εμουλσιόν, εμπρεσιονισμός, εξπέρ, εξτρεμισμός, εξτρεμιστής, εξτρεμίστρια, εξπρεσιονισμός, ιρασιοναλισμός, καλαμπούρι, κανάγιας, καφεσαντάν, κονφερανσιέ, κοκότα, κολάπσους, κολεκτιβιστικός, κολορίστας, κομμουνισμός, κομμουνιστής, κονστρουκτιβισμός, κονσερβατουάρ, κοοπερατίβα, κρετίνος, κρετινισμός, γκαρσόν, ζαργκόν, ζογκλέρ, ζιγκολό, ζαμανφουτισμός, μπον βιβέρ, κονεσέρ, καουτσούκ, κλίκα, κλοσάρ, κονσομασιόν, κολίτιδα, κορτικοθεραπεία, κρεμ ντε λα κρεμ, λαπαλισμός, μακάβριος, μανικιούρ, μανικιουρίστ, μανιερισμός, μαρξισμός, μαρξιστής, μαρκετερί, μασίφ, ματιέρα, μερκαντιλισμός, μεφιτικός, μεφιτισμός, μιλιταρισμός, μιλιταριστής, μοντελίστ, μοδίστρα, μορφίνη, μορμονισμός, μορμόνος, μπαλαρμάς, μπελ επόκ, μπεμόλ, μπετόν, μπετον αρμέ, μπετονιέρα, μποέμ, μπουρζουάς, μπουαζερί, μπιζουτερί, μπουλανζερί, μυδράλιο, νατουραλισμός, νατουραλιστής, νεοεμπρεσιονισμός, ντεγκραντέ, ντεμπούτο, ντεφετισμός, ντεφετιστής, ντεσού, ντικταφόν, νικοτίνη, νομιναλισμός, νομιναλιστής, ντιζέρ, ντιζέζ, ντικτέ, οπορτουνισμός, οπορτουνιστής, οπτιμισμός, οπτιμιστής, ορ τεξτ, ουνιβερσαλισμός, ουρμπανισμός, παρκετάρω, παρκετέζα, παρλαμάς, πατρονίστ, περσοναλιστής, περσοναλίστρια, παρσισμός, παρφουμαρίζομαι, παρφουμάρομαι, πασιφισμός, παρτενέρ, παστεριώνω, πενικιλίνη, πεπτίδιο, πεσιμισμός, πεσιμιστής, πεσιμίστρια, πεψίνη, πιερότος, πιετισμός, πιετ-α-τερ, πιονιέρος, πιονιέρισσα, πλανάρω, πλασιέ, πλατερέσκ, πλουραλισμός, ποστρεστάντ, πριμιτιβισμός, πριμιτιβιστής, προβοκάτορας, προτεκτοράτο, προτεσταντισμός, ράγα, ραμποτέ, ράντα, ραντιέρης, ρασιοναλισμός, ρασιοναλιστής, ρεαλιστής, ρεαλίστρια, ρεβιζιονισμός, ρεζιοναλισμός, ρεβιζιονιστής, ρελατιβισμός, ρεπροντιξιόν, ρεφορμισμός, ρεφορμιστής, ρεφορμίστρια, ριλάξ, ριφιφί, ρομανικός, ροντό, ρουμπρίκα, σαβουάρ βιβρ, σαδισμός, σαδιστής, σαδίστρια, σανατόριο, σανφασόν, σαξόφωνο, σαξοφωνίστας, σενσουαλισμός, σεξ, σεξισμός, σεξιστής, σεξίστρια, σεξουαλισμός, σερβάντα, σερβί, σιρόπι, σιωνισμός, σιωνιστής, σιωνίστρια, σταζ, σοβινισμός, σοβινιστής, σοβινίστρια, σοκ, σοκάν, σοκάρω, σταζιέρ, βαλές, στριπτιζέζ, στριπτιζέρ, φαρσέρ, καρτέλ, ντεκορατέρ, πεντικιούρ, σοβιέτ, σολίστ, σολιψισμός, σοσιαλισμός, σουρεαλισμός, σουρεαλιστής, σουρεαλίστρια, σουρντίνα, σουφραζέτα, στέπα, στιλίστας, ταμπλέτα, ταμπόν, τανίνη, ταπετσιέρης, τέρα, τερμίτης, τερορισμός, τικ, τοτέμ, τοτεμισμός, τούνελ, τραβεστί, τραπιστής, φιξ, τριολέτο, τροβαδούρος, τροτέζα, τσιτάτο, υβρίδιο, φαβοριτισμός, φανατισμός, φασόν, φαταλισμός, φαταλιστής, φαταλίστρια, φεμινισμός, φεμινιστής, φεμινίστρια, φετιχισμός, φετιχιστής, φετιχίστρια, φοβισμός, φοβιστής, φονταμανταλισμός, φονταμανταλιστής, φονταμανταλίστρια, φορμαλισμός, φορμαλιστής, φορμαλίστρια, φουτουρισμός, φουτουριστής, φουτουρίστρια, φραξιονισμός, φραξιονιστής, χοληστερίνη, ζουρ φιξ, καμπαρέ, καμπαρετζού) κ.α.

7. ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ - ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ (ανφάς, ρετούς, ρετουσάρω, βερνισάζ, βινιέτα, χρώματα: παλ, ακαζού, βεραμάν, γκρενά, γκουάς, γκοφρέ, γκροτέσκο, ιβουάρ, ιλουστρασιόν, εκρού, καντριγιέ, κρεμ, κρεπ, κρεπ ντε σιν, λιλά, ματ, μιλιμετρέ, μοβ, μπατίκ, μπεζ, μπλε μαρέν, μπλε ρουά, μπορντό, μπλοκ, μπρονζέ, ναΐφ, ντεσέν, οβάλ, οξυντέ, οπάλ, παστέλ, πλακέ, πλακέτα, πορτρέτο, πουά, πουαντιλισμός, προφίλ, ροζ, ροζέ, ροκοκό, σαμπανί, σιελ, σικλαμέν, σιλουέτα, σωμόν, ταμπά, τυρκουάζ, φουμέ ή φυμέ, φωσφοριζέ, χακί, χρωμέ) κ.α.

8. ΣΥΣΚΕΥΕΣ, εξαρτήματα, Τομείς της τεχνολογίας Μέσα μεταφοράς όπως (αεροπλάνο, αερόστατο, βιζέρ, ράδιο, τρένο, τρακτέρ, βαγκονλί, γκιλοτίνα, εταζέρα, τελεσιέζ, τελεφερίκ, σεσουάρ, στιλό, ασανσέρ, αντάπτορας, μονόκλ, μπρελόκ, καντράν, αμπούλα, ασανσέρ, βάνα, ηλεκτροσκόπιο, ηλεκτροσόκ, καλοριφέρ, κασπό, κομπρεσέρ, κοντέρ, κοντρόλ, καναντέρ, μπαλαντέζα, μπουτόν, ντουί, οβίδα, πένσα, πορτμαντό, πρίζα, ρακόρ, ρουλεμάν, ταμπλό, τανάλια, τορπίλη, υδροπλάνο, φις, φρέζα, φριτέζα) κ.α.

9. ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ - ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ (κρουασάν, απεριτίφ, αντσούγια, (αλά) κρεμ, βελουτέ, βερμούτ, βοναπαρτισμός, βινεγκρέτ, βολοβάν, γαρνίρω, γαρνιτούρα, ρύζι γλασέ, γραβιέρα, γκρανουλέ, γκουρμέ, γκουρμάν, γκοφρέτα, εκλέρ, εβαπορέ, εστραγκόν, ζελέ, ζαμπόν, καλορί, καναπεδάκι(α), καροτίνη, κουβερτούρα, κρεμ καραμέλ, καραμελιζέ, καφές, καφείνη, καφετιέρα, κεφίρ, κιλότο, κινίνη, κονκασέ, κονσομέ, κρέμα πατισερί, κοτιγιόν, κοτολέτα, κονφί, κρέπα, κρεπερί, κροκάν, κρουτόν, κροκέτα, λικέρ, μαγιονέζα, μαρένγκα, μαργαρίνη, μαρμπρέ, μαρμελάδα, μαρμίτα, μενού, μιλφέιγ, μον αμούρ, μπαγκέτα, μπαμπάς, μπατόν σαλέ, μπεσαμέλ, μπον φιλέ, μους ο σοκολά, μινιαρντίζ, μπουγιαμπέσα, μπεζές, μπεν μαρί, μπιφτέκι, μπριός, νουά, νουγκά, νουγκατίνα, ντεμί, ντεμί γκλας, ντεμί σεκ, ομελέτα, παντεσπάνι, πατέ, πατισερί, πικνίκ, ποσέ, πουρές, ποτ-ω-φε, πουτίγκα, πραλίνα, πραλινέ, ραγού ή ραγκού, ρακλέτμ ρέβα, ρολό ή ρουλό, ρεστοράν, σαβαγιάρ, σαβαρέν, σαγκουίνι, σαλμί, σενιάν, σουβέρ, σορμπέ, σως, σως μπατόν, σωτάρω, σωτέ, σαμπάνια, σαμπανιζέ, σαντιγί, σουκρούτ, σπεσιαλιτέ, ταμπουλέ, τάρτα, τρούφα, φαρίν λακτέ, φραπέ, φρικασέ, φαρσί, φρουί γκλασέ ή φρουί γλασέ, φουαντρέ, φουαγκρά, φυμέ, φουκού, φλαμπέ, φραμπουάζ, προφιτερόλ, πτι μπερ, πτιφούρ, σουφλέ, σουπέ, σεφ, τρανς, φοντάν, φο-φιλέ, ογκρατέν)

10 MΟΔΑ α) ρούχα: ανσάμπλ, αζούρ, ασορτί, εμαγιέ, εβαζέ, εκάι, εξαντρίκ, ζαπονέ, ζιλέ, ζιπ κυλότ, κυλόττα, ζιπούνι, σάρπα, καλσόν, καμπαρντίνα, κομπινεζόν, καλτσόν, κασκόλ, κασκορσέ, κορσές, κολάν, κουάφ, κοτόν, κλος, κρετόν, κρέπι ή κρεπ, μαροκέν, λουτρ, μαγιό, μανσέτα, μανσόν, μαντό, μελόν (καπέλο), μουλινέ, μουσελίνα, μουφλόν, μπλουζόν, μπορντούρα, μπρετέλα, ριγέ, ζαρτιέρα, νεγκλιζέ, ντεκολτέ, ντρίλι, παντελόνι, παρεό, παλτό, πενιουάρ, μερσεριζέ, μπουφάν, μπέρτα, μπροντερί, ντεφιλέ, ντεπιές, ντραπέ, παπιγιόν, παγέτα, πατρόν, πελερίνα, πούδρα, πλισέ, πλισές, πονζέ, ρεγιόν, ρομπ ντε σαμπρ, σαμπό, σαντούκ, σικ, σινιέ, σοσόνι, σουέτ, ταγιέρ, τόκα, τρουά-καρ, τρικό, φουλάρι, φουρό, φράκο, φραμπαλάς, ωτ κουτύρ. β) 'γούνες': βιζόν, ετόλ, λουτρ, ρενάρ γ) 'υφάσματα': βισκόζ, βουάλ, εμπριμέ, αλπακάς, καμηλό, καρό, κοτλέ, λαμέ, μπροκάρ, ντουμπλεφάς, πικέ, πλατινέ, ρελιέφ, σατέν, σατινέ, σενίλ, ταφτάς, τούλι δ) 'ραπτική': αμπιγιέ, δαντέλα, καπιτονέ, κρουαζέ, κορσάζ, μανεκέν, μπουτίκ, ντεμοντέ, πασαρέλα, ρεβέρ, σουά σοβάζ, τρουακάρ, φερμουάρ, φεστόνι, φροτέ, πρετ-α-πορτέ) ε) κοσμήματα (κραγιόν, κολιέ, μενταγιόν, μπιζού, μπρασελέ, φο μπιζού) κ.α.

11. Αντικείμενα - χώροι σπιτιού - μέρη - ζώα-φυτά : (αμπαζούρ, αντιλόπη, αεροζόλ, αλέα, αμπρί, απαρτεμάν, απλίκα, βαζελίνη, βιτρώ, βουλεβάρτο, γκάζι, γκαζοζέν, γκαζιέρα, γκαζόν, γκαρσονιέρα, γρίλια, εσάνς, ζαρντινιέρα, ζούγκλα, κανίς, καρμπόν, καπότα, καρνέ, καναπές, κλουαζονέ, κονσόλα, κονφετί, καμπινές, καμιζόλα, καμπινέ, κολόνια, κλασέρ, λαμπατέρ, λαμπιόνι, λαντό, λούπα, (φακός), μοκέτα, μπαλόνι, μπερές, μπετόνι, μπιτόνι, μπιμπελό ή μπιμπλό, μπιντές, μπιμπερό, μπολ, μπομπόνι, μπουγιότα, μπριγκέτα, μπουκέτο, νάγια, νεσεσέρ, ντεπώ, ντους, οξυζενέ, οπσιόν, πανσές, παραβάν, παρτέρι, πασπαρτού, περφορατέρ, πιλοτή, πινέζα, πλαφονιέρα, πλερέζα, πορτατίφ, πουφ, ρεζεντά, ρετιρέ, ριντό, ρουζ, ρουμπινές, σαλόνι, σαλέ, σέπαλο, σεζλόνγκ, σεκρετέρ, σεμέν (σεμεδάκια), σομιές, σουίτα, σουμέν, σουπλά, σοφίτα, ταπισερί, φερφορζέ, φλοτέρ, σακ βουαγιάζ, σερπαντίνα, σιλό, σιφονιέρα, σκαμπό, στορ, τιρμπουσόν, λάμπες μπαγιονέτ ή μινιόν, ταλκ, τουαλέτα, τούγια, τσιντσιλά, φασαμέν, φοξ τεριέ). και πολλών άλλων επιστημών

12. Γράμματα και τέχνες : ακορντεόν, ακτιβισμός, αρ νουβό, αρ ντεκό, ατελιέ, αφίσα, γκαλερί, γκαλερίστας, γκραβούρα, κολάζ, μπαρόκ, ντοκτορά, ρεσιτάλ, ρεφρέν, ρετρό, σολφέζ, στιλ. κ.α

13. Λεπτότειχες ή μη κατασκευές - Αλουμινοκατασκευές αγγλέ, ρουστίκ, κοντραπλακέ, μπριγιάν, μπριγιαντίνη, λαμινέ, τραβέρσα, πόμολο, γαλβανιζέ, ζιργκόν, σαγρέ κ.α.

14. Κομμωτική :λακ, λοσιόν, μακιγιάζ, ντεμακιγιάζ, μακιγιάρω, κουπ, ποστίς, μιζανπλί, μπικουτί, περμανάντ, σαμπουάν, σινιόν, τουρμπάνι, φιλές, φιξάρω, φριζάρω, ωτ κουαφύρ

15. Χημεία, Φυσική' Στεδόν το σύνολο των συμβόλων της Χημείας προέρχονται από τα γαλλικά. (αιθυλένιο, ασετόν, ακρυλικό, αμίαντος, αμινο-, αμπέρ, ανιλίνη, ασετιλίνη, βατ, βακελίτης, βάριο, βενζόλη, βενζόη, βόριο, βρόμιο, βισμούθιο, βιτριόλι, βηρύλλιο, βολταικός, βουλκανισμός, γραφίτης, γρανίτης, δολομίτης, εβονίτης, ιρίδιο, θόριο, κάδμιο, κάλιο, καρμίνιο, κέσιο, κετόνες, κιλοβάτ, κιλοβατώρα, κολοφώνιο, κουλόμπ, λανολίνη, λιγνίτης, μαγδαλήνιο ή μαγδαλένιο, μελαμίνη, μεγαβάτ, μπεκερέλ, μολυβδένιο, νετρόνιο, νικελιούχος, παραθείο, πεντάνιο, παραφίνη, πασκάλ, ριπολίνη, υπερίτης, χλώριο, χλωροφόρμιο) Ακόμα και το υδρογόνο ή το οξυγόνο ή το φθόριο, ή το αιθύλιο προέρχονται από τη γαλλική μετάφραση παρά το γεγονός ότι στην ουσία είναι αντιδάνεια αφού προυπήρχαν οι ρίζες στα αρχαία ελληνικά. Και βέβαια και τα παράγωγα επίθετα π.χ ακρυλικός Περιοδικός πίνακας των στοιχείων στα γαλλικά

16. ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΕΣ Κρεολός, κρεολή, απάχης, απάχισσα

17. Ανένταχτα (α προπό, αρζαντέ, βεριτάμπλ, βουαλά, εξτραφόρ, κομπλιμάν, μερσί, λετρίνα, λινοτύπης, λινοτυπία, μαμαζέλ ή μαμζέλ, μετρέσα, μουσώνας, μπιέλα, μπλαζέ, μπολερό, μπορ, μποά, μενίρ, μπριγιόλ, νέον, νευρογλοία, νιόβιο, ντάλια, ντεκαπάν, ντεμπιτάντ, ντιστενγκέ, ντολμέν, ντουμπλές, οδαλίσκη, όζη, οντουλάρω, οντουλασιόν, ο λα λα, ορλόν, όσκολο, Παριζιάνος, παρντόν, παρτούζα, πατ, πατ ντε φλερ, πατσουλί, πεκινουά, πιάν, πιρουέτα, πινάκλ, πλαστρόν, πορτμπονέρ, πουλέν, πρέφα, ραμολί, ρουμπίνι, ρουτίνα, σαντρέ, σαξ, σατομπριάν, σερζ, σκαμπίλι, σερσέ λα φαμ, σου, σουμπλιμέ, συλφίδα, ταρταρίνος, τουλίπα, τουπέ, τουρμπίνα, τουρνικέ, τραλαλά, τρενάρω, τρικ, φαγιάντσα ή φαγιάνς, φλου, φρίζα, φρου φρου, χαμίνι)

18. Γαλλικές Σπεσιαλιτέ εδώ

19. Νομίζω πως ακόμα και ιταλικές λέξεις πέρασαν στα ελληνικά μέσω της γαλλικής όπως παρμεζάνα, παρτιζάνος

20. Υπάρχουν επίσης πολλές λέξεις επιστημονικές που έχουν περάσει από τα γαλλικά στα ελληνικά και χρησιμοποιούν κατά το ήμιση ή και 100% ελληνικές ρίζες όπως αγνωστικισμός ή αγνωσιαρχία, αγραμματισμός, ακρομεγαλία, ανοξία, αντιβιόγραμμα, αντίγονο ή αντιγόνο, αστιγματικός, αστιγματισμός, βακτηριολογία, βακτηριολογικός, βαρόμετρο, βιογένεση, βιογενετική, βιοθεραπεία, βιοκλιματολογία, βιονική, βιονομία, βιόσφαιρα, βιότοπος, βοτανική, βρογχεκτασία, βροντόσαυρος, μυοκλονία, μυοπάθεια, οικολογία, οικοσύστημα, ολόγραμμα, ολογραφία, οξαλικός, ορμόνη, όσμιο, ουβερτούρα, πανζοωτία, παραφασία, παραψυχικός, παρνασσισμός, περίμετρο, πολυτραυματίας, πολεμολογία, προθρομβίνη, πρωτείνη, σακχαρίνη, σκάφανδρο, σκεπτικισμός, τραχειίτιδα, σπληνογραφία, στατιστικός, στερεογραφία, στερεοσκόπιο, στερεοστατική, στερεοσκόπιο, στερεότυπος, στερεοφωνία, στερεοφωτογραφία, στερεοχρωμία, στρατόσφαιρα, στρεπτόκοκκος, στρυχνίνη, στυλογράφος, συνδικαλίζομαι, συνδικαλισμός, συνδικαλιστής, συνδικαλίστρια, συνδικάτο, τηλεγραφία, τηλέγραφος, τηλεκάρτα, τηλεπάθεια, τηλεσκόπιο, τηλέφωνο, τοξικομανία, τοξίνη, τραγικοκωμωδία ή τραγικωμωδία, τραχειοβρογχικός, τραχειοβρογχίτιδα, τριγωνομετρία, τυπογραφία, τυπογράφος, υδρογραφία, υδροθεραπεία, υδροκεφαλία, υδροκλιματολογία, υδρολογία, υδροστατικός, υπνωτίζω, υπνωτισμός, υποβιταμίνωση, υποθάλαμος, υποχλωρυδρία, υστερία, φαντασμαγορία, φαρμακογνωσία, φαρμακολογία, φαρυγγίτιδα, φαρυγγολαρυγγίτιδα, φαρυγγοτομία, φιλελληνισμός, φλεβίτιδα, φοβία, φυλλοξήρα ή φυλλοξέρα, φυτολογία, φωνογράφος ή φωνόγραφος, φωνομετρία, φωνόμετρο, φωτογραφία, φωτογράφος, χαλκογραφία, χλωροφύλλη, χολοκυστεκτομή, χολοκυστίτιδα, χολοκυστογραφία, χροναξία, χρωμολιθογραφία, ψευδάρθρωση, ψυχασθένεια, ψυχιατρική, ψυχίατρος, ψυχοαναληπτικός, ψυχογένεση, ψυχοθεραπεία, ψυχοληπτικός, ψυχολογία, ψυχομετρία, ψυχοπάθεια, ψυχοπαθολογία, ψυχοπαιδαγωγικός, ψυχοτονικός, ψυχοτρόπος, ψυχοφυσικός, ψυχομετρία, ψυχρόμετρο, ψυχρόφιλος, ψύχωση, ωσμόμετρο, ώσμωση, ωτορινολαρυγγολογία, ωτοσκλήρυνση ή ωτοσκλήρωση, ωτοσκόπηση ή ωτοσκοπία, ωτοσκόπιο

21. Άπειρα μεταφραστικά δάνεια όπως αγαθοπιστία bonne -foi, φερέφωνο, porte-voix, εγκιβωτίζω encaisser, εγκληματολογία criminologie, εγκλιματίζω acclimater, αντιολισθητικός antidérapant, ανακατακτώ reconquérir, αγγλισμός anglicisme

22. Το ίδιο άπειρα σημασιολογικά δάνεια. Ενδεικτικά : αγγειολογία angiologie, αγγειοσυσταλτικός vaso-constricteur, αβράκωτος sans culotte, άβυσσος abysse , αγένεια bassesse, αγενής ignoble, ταπεινής καταγωγής αγαπώ aimer αγαπώ στο λεξικό Τριανταφυλλίδη [αρχ. ἀγαπῶ (3β: λόγ. σημδ. γαλλ. aimer)] κτλ

23. Λόγια αβιταμίνωση avitaminose, αγγειογραφία angiographie, αγγειοδιασταλτικός vasodilatateur, αγγλόφιλος anglophile

24. Λογ. σημδ. όπως αγαθό biens [αρχ. ἀγαθόν, πληθ. (στη σημ. 1α) τά ἀγαθά (1β: λόγ. σημδ. γαλλ. biens· 2α: λόγ. < αρχ. ἀγαθόν· 2β: ελνστ. σημ.)] 25 Λόγια που προέρχονται από τα αρχαία ελληνικά όπως π.χ αγγελία annonce [λόγ. < αρχ. ἀγγελία `δημόσια διακήρυξη΄ σημδ. γαλλ. annonce] 26 Τυχαία - Επιπρόσθετα απλικατέρ, απολιτίκ, αξάν, αραμπέσκ, βενεδικτίνη, βουαλάζ, γκαραζιέρης, ζιγκόν (καρέκλες), καστόρ, καμπαρντινέ, κουπλέ, κομπλικέ, μεταλλιζέ, ντεζά βυ ή ντεζαβού, παντοφλέ, αντίβ, σικορέ, ταμπλό βιβάν, απλικέ, λασσέ, μαδρέν, μπαναλιτέ, σοφρουά (σάλτσα), αμερικανιζέ, μπραιζέ, αρμ (στρατός), κρεμ ρουαγιάλ, (σως) μπαβαρουάζ, μπρουτάλ, κου ντε φουντρ, γκαγκά. Προσοχή όμως, υπάρχουν καμιά δεκαπενταριά ψευδόφιλα!!! (faux-amis) Είναι νορμάλ! [] Eτυμολογικές απαντήσεις Αλήθεια ποιος ήξερε ότι η λέξη καπούτ προέρχεται από τα γαλλικά; καπούτ επίθ |άκλ| (εκφραστ.) 1. κατεστραμμένος, αχρηστευμένος: το αυτοκίνητο είναι ~ 2. νεκρός. [ΕΤΥΜ. γερμ. kaputt γαλλ. (être capot), όρος της χαρτοπαικτικής, που προσδιoρίζει εκείνον που δεν έχει κανένα βαθμό.] Ενδιαφέρουσες ετυμολογήσεις (και παρετυμολογήσεις) παρουσιάζει το άρθρο στη γερμανική βίκι: α) Την πιο πάνω, της γαλλικής προέλευσης για το χαρτοπαίγνιο, και της απώτερης σύνδεσης με το λατινικό caput, «κεφάλι» (βλ. τη ζαζουλοπαραπομπή και τα προηγούμενά της), την οποία και θεωρεί επικρατέστερη. β) Τη σύνδεση με τη λέξη kappóres στα γίντις, που είναι οι κότες που σφάζουν τις ημέρες της συμφιλίωσης και προέρχεται από εβραϊκό kappóret. Όπως όμως αναφέρεται στις σελίδες της συζήτησης του άρθρου, η παρουσία του r δείχνει μάλλον αντίστροφη πορεία: στη λέξη των γίντις ενσωματώθηκε η έννοια του καπούτ. γ) Την απευθείας προέλευση από τα μσν. εκκλησιαστικά λατινικά. Όμως, ο τονισμός του λατινικού (κάπουτ) κάνει επίσης λιγότερο πιθανή αυτή την απευθείας προέλευση. To Online Etymology Dictionary δέχεται την ετυμολόγηση του γαλλ. capot (της φράσης être capot) από το ομόγραφό του, επίσης γαλλικό, capot "κάλυμμα" το οποίο όντως προέρχεται από το λατ. caput. Μερικά ενδιαφέροντα (τουλάχιστον κατ' εμέ ) στοιχεία με αφορμή το συγκεκριμένο capot (δηλαδή για τον όρο τής χαρτοπαικτικής, από το πικέτο): Το ΕΛΝΕΓ (2009) αναφέρει ότι η φράση faire capot σημαίνει «βάζω σε κάποιον κουκούλα — (μτφ.) εκμηδενίζω, εξουδετερώνω». Σε αυτό συμφωνεί και το Dictionnaire Le Littré (λήμμα capot 2). Επομένως το απώτατο έτυμον όντως ανάγεται στο λατ. caput. Το (αγγλόφωνο) RHWUD έχει λήμμα capot για τον χαρτοπαικτικό όρο. Και αυτό αναφέρει ότι η λέξη προέρχεται από τη φράση faire capot, η οποία όμως επισημαίνει πως είναι ναυτική και σημαίνει «αναποδογυρίζω». Αυτό στα γαλλικά λέγεται capoter, και (σύμφωνα πάντα με το Dictionnaire Le Littré) προέρχεται από το χαρτοπαικτικό capot. Άρα μάλλον εδώ μας τα μπερδεύει το RHWUD (καθότι η ναυτική σημασία «αναποδογυρίζω» είναι που προήλθε από τον χαρτοπαικτικό όρο, και όχι το αντίθετο). Μια που είμαστε στο «αναποδογυρίζω», αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι και η αγγλική αντίστοιχη λέξη φαίνεται να είναι συγγενική: πρόκειται για το ρ. capsize. Εδώ δεν υπάρχει βέβαιο έτυμον, ωστόσο έχει προταθεί από τον Skeat η αναγωγή στο ισπανικό capuzar "βυθίζω με το κεφάλι", το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από το cabo "κεφάλι" (να το πάλι το λατ. caput από πίσω!) και το chapuzar "βουτώ". Αλλά και η άλλη γαλλική ναυτική λέξη που δηλώνει το «αναποδογυρίζω», δηλαδή το ρ. chavirer, έχει πάλι το λατ. caput από πίσω της, καθότι προέρχεται από το cha που αντιστοιχεί στο "κεφάλι" (με τον μηχανισμό που έδωσε από το λατ. caput το γαλλ. chef και το αγγλ. chief) και το virer "στρέφω". Τώρα, βέβαια, και το virer παρουσιάζει το δικό του ενδιαφέρον: Το Dictionnaire Le Littré λέει ότι το v (στο virer) δεν μπορεί να προέρχεται από κάποια μεταβολή τού λατ. g ώστε να αναχθεί στο λατ. gȳrāre "στρέφω", και θεωρεί ότι το υστλατ. virare αποτελεί βαρβαρικό δάνειο — ωστόσο το ΕΛΝΕΓ (λήμμα βίρα) αναφέρει ότι το βεν. virar "στρέφω" προέρχεται μετά βεβαιότητος από το υστλατ. gȳrāre (με επίδρ. τού λατ. vibro "πάλλω", προφανώς για να δικαιολογηθεί η τροπή g->v), το οποίο gȳrāre προέρχεται από το ελλην. γύρος (δηλ. αντιδάνεια τα βίρα και βιράρω, κατά το ΕΛΝΕΓ). Το (επίσης αγγλόφωνο) Oxford λημματογραφεί κι αυτό τον χαρτοπαικτικό όρο capot, αλλά δίνει άλλη ετυμολογία: Συγκεκριμένα αναφέρει ότι πιθανόν προέρχεται από το ρ. capoter, παράλληλο διαλεκτικό τύπο τού ρ. chapoter που σημαίνει "ευνουχίζω" . Για τούτο 'δώ το chapoter την ετυμολογία θα την αναζητήσουμε μέσω του chapon "ευνουχισμένος κόκορας", λέξη η οποία υπάρχει σε πολλές γλώσσες (capon στα αγγλικά). Στα ελληνικά λέγεται καπόνι (ήδη μεσαιωνικό) και ακόμη πιο πριν, στους ελληνιστικούς χρόνους, λεγόταν κάπων — και όλες αυτές οι λέξεις ανάγονται στο λατ. capo (με την ίδια σημασία).

Και μια λιγότερο πλήρης συλλογή λέξεων από τα γαλλικά (1385 λέξεις) από το λεξικό του Φυτράκη - Τεγόπουλου Γαλλικές λέξεις στα Ελληνικά

Παραθέτω αυτούσιο άρθρο που βρήκα στο Ίντερνετ.

Mπορεί μετά το B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι διεθνείς πολιτικοοικονομικές συνθήκες να μείωσαν την κυριαρχία της γαλλικής ως διεθνούς γλώσσας, απομεινάρια γαλλικά όμως καμουφλαρίστηκαν και παρέμειναν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην ομιλούσα γλώσσα μας ως λεκτικοί συνοδοιπόροι. Πόσο γαλλίζει σήμερα η γλώσσα μας; Πολύ.

Σε αντίθεση προς την αγγλοαμερικανική, η γαλλική άσκησε επίδραση στη νέα ελληνική στον τομέα της μορφολογίας, όπου επιθήματα γαλλικά χρησιμοποιούνται και σε λέξεις με ελληνική βάση, όπως -εξ (γαλλ. -ex), π.χ. ντούμπλεξ, τέλεξ αλλά και αφρολέξ, στρωματέξ, -ερί (γαλλ. -erie), π.χ. καροσερί αλλά και ουζερί, -έρα (γαλλ. -ier/ie re), π.χ. καφετιέρα, κρουαζιέρα αλλά και αλατιέρα, ψηστιέρα, -έ (γαλλ. -e ), π.χ. ντεφορμέ, πανέ αλλά και αγορέ, κυριλέ.

Στον τομέα του λεξιλογίου πολλοί τομείς δανείστηκαν από τη γαλλική. Nα αναφερθούμε στην ενδυμασία; H ζακέτα, η καμπαρντίνα, το μαγιό, το ταγέρ, το καρό, η γκαρνταρόμπα, η δαντέλα, το μακιγιάζ, τα μπιζού. Στα χρώματα; Tο μπλε, το καφέ, το μπορντό, το ροζ, είναι όλες λέξεις με γαλλίδα μαμά. O κατάλογος μεγάλος: Στη διακόσμηση (π.χ. αμπαζούρ, σαλόνι), στη μαγειρική (π.χ. εκλέρ, κρέπα, μπον φιλέ, ορντέβρ -βλ. και σχετικό άρθρο στο Βon Appetit), στην τέχνη και τη διασκέδαση (βεντέτα, αφίσα, κολάζ, μπαλάντα, ρεσιτάλ, ντοκιμαντέρ, σουξέ, πιόνι, φαβορί), στον αθλητισμό (γκραν πρι, μποξέρ, σκι, τουρνουά), στην τεχνολογία (καλοριφέρ, κοντέρ, μοτέρ, ρουλεμάν, καρμπιρατέρ).

Η ελληνική, επίσης, απορρόφησε πάμπολλες φράσεις και συντάξεις της γαλλικής, τις οποίες προσάρμοσε μεταφράζοντάς τες. Aυτό συνέβη κυρίως λόγω της επίδρασης που άσκησαν ελληνικές μεταφράσεις γαλλικών λογοτεχνικών και επιστημονικών έργων το 19ο και κυρίως κατά το πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα. Tότε ήταν που καθιερώθηκε μεγάλος αριθμός δανείων αλλά και πλήθος όρων που πλάστηκαν στα ελληνικά για να αποδώσουν γαλλικούς όρους. Oρισμένες από αυτές: Eλαβε χώρα (a eu lieu), κατά πάσα πιθανότητα (selon toute probabilite), πήρε διαστάσεις (a pris des dimensions), παίρνω ενεργό μέρος (prendre une part active), σε τελευταία ανάλυση (en derniere analyse), στο πλαίσιο των (dans le carde des), αξίζει τον κόπο (ca vaut la peine), είμαι της γνώμης (je suis d’avis), δίνω σημεία ζωής (donner signe de vie), παίζω με τις λέξεις (jouer avec les mots), τηρώ σιγή (garder le silence), εκ πρώτης όψεως (de premiere vue), άνευ προηγουμένου (sans precedent) και άλλες πολλές. Eύλογη απορία, λοιπόν: Πώς μιλάγαμε πριν;

Προς τόνωση του εθνικού φρονήματος, ισχύει ότι σε κάθε 6 γαλλικές λέξεις, μία έχει ρίζα ελληνική.

Πηγή: Βικιλεξικό

Daniel Cohn-Bendit Επιτέλους! Ένας άνθρωπος που μας υποστηρίζει πραγματικά στην Ευρώπη...

Ποιος νοιάζεται για τη λογοτεχνία;

Δημοσθένης Κούρτοβικ

Δεν έχω προσωπική πείρα από τον τρόπο διδασκαλίας της λογοτεχνίας στη Μέση Εκπαίδευση. Ελπίζω- και θα το θεωρήσω δεδομένο στα όσα θα πω πιο κάτω- ότι οι διδάσκοντες είναι κάπως επαρκέστεροι από τη νεαρή φιλόλογο η οποία, όταν διάβασε, κατά προτροπή φίλου μου εκπαιδευτικού και γνωστού συγγραφέα, μια κριτική μου που περιείχε μια αναφορά στον Ραμπελαί, ρώτησε ποιος ήταν αυτός ο Ραμπελές, νομίζοντας πως επρόκειτο για ΄Ελληνα συγγραφέα του 19ου αιώνα.

Προϋπέθεσα, λοιπόν, με γενναιοφροσύνη που πιστεύω πως δεν θα μου αμφισβητηθεί, ότι οι φιλόλογοι που διδάσκουν λογοτεχνία στα σχολεία είναι επαρκείς, επαρκέστατοι, και πολλοί από αυτούς μάλιστα είναι ρέκτες. Επίσης, προϋπέθεσα ότι μια μερίδα, έστω, από τους μαθητές τους έχουν, αν όχι άμεσο ενδιαφέρον, τουλάχιστον μια κάποια περιέργεια γι΄ αυτό το μάθημα. Και με αυτές τις παραδοχές ξεφύλλισα τα σχολικά βιβλία λογοτεχνίας, προσπαθώντας να καταλάβω τι ερεθίσματα δίνουν σε διδασκόμενους και διδάσκοντες. Το συμπέρασμά μου ήταν ότι τα βιβλία αυτά είναι ό, τι πρέπει για να γιατρευτούν οι δάσκαλοι από το τυχόν πάθος τους για τη λογοτεχνία και να πειστούν τα παιδιά ότι δεν αξίζει να της αφιερώσουν ούτε το ένα χιλιοστό του χρόνου που τους απορροφά το play station.

Tο πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση σ΄ αυτά τα βιβλία ήταν το πλήθος των λογοτεχνών που συνωστίζονται στις σελίδες τους και που η καταγραφή τους θυμίζει (ή μήπως είναι;) επετηρίδα. Στο βιβλίο της Γ΄ Γενικού Λυκείου μέτρησα 52 ποιητές και 35 πεζογράφους, που αντιπροσωπεύονται με ποιήματα ή αποσπάσματα από τα πεζά τους. Αριθμός υπεραρκετός για να ιδρυθεί λογοτεχνικό σωματείο και να ζητήσει κρατική επιχορήγηση. Περιττό να σημειώσω ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους λογοτέχνες είναι ελάσσονες ή και κάτι λιγότερο. Αλλά το χειρότερο είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο περιγράφεται το έργο τους δεν σ΄ αφήνει να καταλάβεις σε τι διαφοροποιούνται μεταξύ τους, ποιο είναι το ιδιαίτερο στίγμα του καθενός. Δικαιολογημένα, ένας μαθητής θα μπορούσε να πει στον καθηγητή του κάτι σαν αυτό: «Ωραία, καταλάβαμε τι είναι η ποίηση της ήττας, γιατί πρέπει τώρα να διαβάσουμε και τους είκοσι εκπροσώπους της;» Φυσικά, κανένας δάσκαλος δεν μπορεί να διεξέλθει όλη αυτή την ύλη στη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς. Και, απ΄ όσο ξέρω, λίγοι μπαίνουν στον κόπο της επιλογής. Οι περισσότεροι ακολουθούν τη ληξιαρχικής λογικής σειρά του βιβλίου. Οπότε, μάλλον δεν προλαβαίνουν να πάνε ένα βήμα πιο πέρα από την ποίηση της ήττας. Ακόμα και όταν γίνεται επιλογή, περιορίζεται συνήθως στα «σίγουρα» ονόματα (Σεφέρης, Ρίτσος, Ελύτης...) και, ως επακόλουθο, σε στερεότυπες προσεγγίσεις.

Αλλά εκεί που η λογοτεχνία δεινοπαθεί για τα καλά, εκεί που κυριολεκτικά διαμελίζεται, είναι στις οδηγίες για την «κατανόηση του κειμένου», όπως είναι ο γενικός τίτλος που δίνεται με μετριοφροσύνη σ΄ αυτές τις ενότητες. Μπορεί να μην υπάρχουν πια τα αλήστου μνήμης «καλολογικά στοιχεία» της δικής μου εποχής, σύμφωνα με τα οποία η λογοτεχνικότητα ενός κειμένου δεν ήταν παρά ζήτημα γλωσσικής γαρνιτούρας. Μπορεί να έχουν αντικατασταθεί από αναλυτικές κατηγοριοποιήσεις που έχουν ένα λούστρο φιλολογικής εμβρίθειας και λεπτολογίας. Το αποτέλεσμα όμως παραμένει ουσιαστικά το ίδιο, αν δεν είναι μάλιστα ακόμα πιο αντιπαιδαγωγικό. Το λογοτεχνικό έργο παύει να είναι μια οργανική ενότητα, που τα μέλη της και οι αρμοί της συνεργάζονται για να παραγάγουν νόημα, και αντί γι΄ αυτό ορίζεται ως άθροισμα μιας σειράς τεχνικών χαρακτηριστικών (διάρθρωση, γλώσσα και ύφος, αφηγηματικά στοιχεία, πρόσωπα και χαρακτήρες), που μπορούν να ιδωθούν το καθένα χωριστά από τα άλλα και από το σύνολο. Αν οι αναλύσεις που επιγράφονται «κατανόηση του κειμένου» ήταν λογοτεχνικές κριτικές, θα λέγαμε ότι είναι ανιαρές, στεγνές, χωρίς φαντασία και πρωτοτυπία, χωρίς ορίζοντα, αλλά τέλος πάντων επιμελείς. Επειδή όμως δεν είναι λογοτεχνικές κριτικές και δεν διαβάζονται από αναγνώστες με ειδικό ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία, δύσκολα αποφεύγουμε να τις χαρακτηρίσουμε τραγικές. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να σκοτώσουν την όποια διάθεση του μαθητή να διαβάσει από μόνος του λογοτεχνία, την όποια επιθυμία του ν΄ αναζητήσει στα λογοτεχνικά έργα κάτι που να συντονίζεται με τις δικές του αγωνίες, που να του μιλάει κατευθείαν στην ψυχή.

Tο κορυφαίο, το αφετηριακό λάθος της (αντι)παιδαγωγικής αντίληψης που διαπνέει τα σχολικά βιβλία λογοτεχνίας είναι ότι τα λογοτεχνικά κείμενα που συστήνονται στους μαθητές παρουσιάζονται σαν να έχουν μια εγγενή αξία, την οποία αυτοί οφείλουν ν΄ αναγνωρίσουν. Την ίδια τη λογοτεχνία τα παιδιά καλούνται να την αντιμετωπίσουν ως κάτι αυτονόητα σημαντικό, άσχετα με το πόσο τα αγγίζει ή τα αφορά. Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιούνται τα αντανακλαστικά αντίστασης του νεαρού ατόμου εναντίον αξιακών κωδίκων που αισθάνεται πως του επιβάλλονται εκ των άνω, από το «σύστημα».

Η σωστή μέθοδος θα ήταν η αντίθετη από αυτή που εφαρμόζεται. Αντί να προσπαθεί να φέρει τον μαθητή κοντά στη λογοτεχνία, θα προσπαθούσε να φέρει τη λογοτεχνία κοντά στον μαθητή. Για να γίνει όμως αυτό, ο διδάσκων πρέπει να διαγνώσει και να κατανοήσει τις ευαισθησίες του ακροατηρίου του. Ξέρω καλά ποια είναι η τρέχουσα αντίληψη για τις ευαισθησίες των σημερινών εφήβων. Ξέρω καλά ότι θεωρούνται συρρικνωμένες και μ΄ ευτελείς προσανατολισμούς, τόσο που να δίνουν λαβή να γίνεται λόγος για αναισθησίες μάλλον παρά για ευαισθησίες. Κουβαλάω αρκετά χρόνια στην πλάτη του ώστε να μπορώ να δω σε όλα αυτά απλώς την επανάληψη των τυπικών μεμψίμοιρων αιτιάσεων που απευθύνει κάθε παλιότερη γενιά, με δρομολογημένες ιδέες και τρόπο ζωής, στην επόμενή της, την ακόμα ατακτοποίητη. Η ευαισθησία του έφηβου είναι αδιαμόρφωτη, αλλά και πολυδύναμη. Στο χέρι του παιδαγωγού είναι να τη διαπλάσει, αναγνωρίζοντας όμως και σεβόμενος τις εσώτερες ανάγκες που την κινούν.

Για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας ισχύει στο πολλαπλάσιο αυτό που έχει πει, σε άλλα συμφραζόμενα, ένας κριτικός με το ανάστημα του Τέρρυ ΄Ηγκλετον: κάθε συζήτηση περί λογοτεχνίας παύει να είναι ενδιαφέρουσα, αν δεν μετακινηθεί γρήγορα έξω από το πεδίο της λογοτεχνίας. Ειδικά για τον νέο άνθρωπο η λογοτεχνία δεν μπορεί να είναι η βάση εκτόξευσης των υπαρξιακών αναζητήσεών του, αλλά ένας διαστημικός σταθμός για την προώθησή τους σ΄ εξώτερες σφαίρες.

Ποιος νοιάζεται τελικά για τη λογοτεχνία; Είναι ένα ερώτημα που κρύβει μέσα του ένα άλλο: ποιος ο λόγος να νοιαζόμαστε για τη λογοτεχνία; Αν η απάντηση δεν μπορεί να προχωρήσει σε κάτι πέρα από την αισθητική απόλαυση και ανάταση, ας πάψουμε να βαυκαλιζόμαστε ότι μπορούμε να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον των μαθητών για τη λογοτεχνία. Αν έχουμε βρει πιο έξυπνες απαντήσεις, ας ξεκινήσουμε από κάτι ανορθόδοξο: ας ζητήσουμε από τα παιδιά να μιλήσουν για βιβλία ή οποιουδήποτε άλλου είδους κείμενα που διάβασαν με δική τους πρωτοβουλία και τους άρεσαν, και ας ανοίξουμε έπειτα συζήτηση γύρω από αυτά, όσο και αν μας σοκάρισαν οι επιλογές, προσπαθώντας να εντοπίσουμε τους ψυχικούς εκείνους υποδοχείς που θα μπορούσαν να δεξιωθούν μια πιο απαιτητική λογοτεχνία.

Εγώ ο ίδιος δοκίμασα ένα τέτοιο σοκ- θεραπευτικό σοκ, θα έλεγα- το περασμένο φθινόπωρο, όταν παρουσίασα το τελευταίο μυθιστόρημά μου σ΄ ένα νυχτερινό λύκειο του Περιστερίου και μια μαθήτρια μού είπε ευθέως: «Διάβασα το βιβλίο σας δύο φορές και δεν κατάλαβα τίποτα». ΄Ηταν η μόνη αντίδραση για την οποία δεν ήμουν προετοιμασμένος. Κακώς. Γιατί υπέπεσα κι εγώ στο τυπικό λάθος του διανοούμενου, κι ας είχα επίγνωσή του και νόμιζα ότι ήξερα πώς να το αποφεύγω: προϋπέθεσα κατά την εισήγησή μου περισσότερα απ΄ όσα επιτρέπεται να προϋποθέτουμε, όταν προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε έξω από τα όρια του κύκλου ή της κάστας μας. Η σωστή απάντηση στην παρατήρηση της μαθήτριας, απάντηση που δυστυχώς δεν μπορούσε να δοθεί στο πλαίσιο μιας τέτοιας εκδήλωσης, θα ήταν: Δεν πειράζει που δεν κατάλαβες τίποτα, ξέχασέ το κι έλα να μιλήσουμε για πράγματα που καταλαβαίνεις και σ΄ ενδιαφέρουν, και θα δεις ότι θα καταλήξουμε στο βιβλίο μου (το τελευταίο, φυσικά, θα το έλεγα μόνο μέσα μου!).

Αυτό όμως θα ήταν η αρχή ενός μαθήματος, σωστότερα ενός κύκλου μαθημάτων, για τη λογοτεχνία.

TA NEA

Δείτε τι τρώμε...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΦΟΡΤΙΩΝ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

Σε συνέχεια των ελέγχων που διενεργεί το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στην εσωτερική αγορά αλλά και στα σημεία εισόδου της χώρας για την προστασία της υγείας των καταναλωτών και της ασφάλειας των τροφίμων, εντοπίστηκαν φορτία μη ασφαλή και ακατάλληλα για κατανάλωση.

Πιο συγκεκριμένα, απαγορεύτηκε η εισαγωγή και δόθηκε εντολή για επιστροφή, απόσυρση ή και καταστροφή των ακόλουθων φορτίων:

· 11 τόνοι κρέατος βοοειδών σε ψύξη, προέλευσης Ουρουγουάης, εξαιτίας απουσίας πρωτότυπου κτηνιατρικού πιστοποιητικού.

· 25 τόνοι φιστίκια με κέλυφος, προέλευσης Ιράν, εξαιτίας ανίχνευσης αφλατοξινών πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 19,5 τόνοι αμύγδαλα χωρίς κέλυφος, προέλευσης ΗΠΑ, εξαιτίας προσβολής από έντομα.

· 111 κιλά καρποί Ogbono, προέλευσης Νιγηρίας, εξαιτίας ανίχνευσης αφλατοξινών πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 18 τόνοι κονσερβών ανανά σε σιρόπι, προέλευσης Ταϊλάνδης, εξαιτίας εμφανών αλλοιώσεων της εσωτερικής επιφάνειας των δοχείων.

· 2,5 τόνοι κουκουνάρι, προέλευσης Τουρκίας, εξαιτίας παρουσίας σαλμονέλας.

· 2,5 τόνοι πιπεριές, προέλευσης Ιορδανίας, εξαιτίας ανίχνευσης φυτοπροστατευτικών προϊόντων πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 4,4 τόνοι φασολάκια, προέλευσης Τουρκίας, εξαιτίας ανίχνευσης υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 1,1 τόνοι φασολάκια, προέλευσης Ιορδανίας, εξαιτίας ανίχνευσης υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 6,3 τόνοι αμπελόφυλλα σε άλμη, προέλευσης Τουρκίας, εξαιτίας ανίχνευσης υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 271 τόνοι σκληρού σίτου βιολογικής παραγωγής, εξαιτίας ανίχνευσης υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια και φυτοπροστατευτικών προϊόντων που έχει ανακληθεί η έγκριση κυκλοφορίας τους.

· 250 κιλά πιπεριές, προέλευσης Συρίας, εξαιτίας ανίχνευσης υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 38 τόνοι σουσάμι, προέλευσης Αιθιοπίας, εξαιτίας παρουσίας σαλμονέλας.

· 80 τόνοι σταφίδα, προέλευσης Κίνας, εξαιτίας αλλοιώσεων από έντομα και μη αναγραφής της χώρας προέλευσης.

· 32 τόνους ελιές μαύρες, προέλευσης Τουρκίας, εξαιτίας προσβολής από δάκο και αλλοίωσης των ποιοτικών χαρακτηριστικών.

· 35 τόνοι αραχίδες, προέλευσης Κίνας, εξαιτίας ανίχνευσης αφλατοξινών πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 7 τόνοι βερύκοκα αποξηραμένα, προέλευσης Τουρκίας, εξαιτίας ανίχνευσης θειωδών πάνω από τα ανώτατα επιτρεπτά όρια.

· 36 τόνοι σταφίδες, προέλευσης Κίνας, εξαιτίας αδυναμίας ταυτοποίησης των φορτίων.

Παράλληλα, μετά από γνωστοποιήσεις στο Σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης για τις Ζωοτροφές και τα Τρόφιμα (RASFF) αλλά και πληροφορίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δόθηκε εντολή στις περιφερειακές υπηρεσίες του Υπουργείου και των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων για διενέργεια δειγματοληψιών και ελέγχους αποξηραμένων μούρων Goji προέλευσης Κίνας και σταφυλιών προέλευσης Ινδίας για την παρουσία υπολειμμάτων φυτοπροστατευτικών προϊόντων.

Notre Dame de Paris: Belle... Garou, Daniel Lavoie, Patrick Fiori! Τι τραγούδι...

 Φωτό: William Darhy

Notre Dame de Paris: Belle... Garou, Daniel Lavoie, Patrick Fiori

Η ιστορία του Κουασιμόδου και της Εσμεράλδας, του Φοίβου και του Φρόλλο, ζωντανεύει τόσο όμορφα... Η μαγική Notre Dame με το μοναδικό στον κόσμο καμπαναριό της, η φλογερή και εκθαμβωτικής ομορφιάς τσιγγάνα, ο δύσμορφος και καμπούρης κωδωνοκρούστης του Βίκτωρα Ουγκώ, που συντρόφεψε τις νεανικές μας νύχτες! Απόλαυση...

Belle

(Quasimodo / Phoebus / Frollo)

Belle, c'est un mot qu'on dirait inventé pour

Elle, quand elle danse et qu'elle met son corps à jour

Tel, un oiseau qui étend ses ailes pour s'envoler

Alors je sens l'Enfer s'ouvrir sous mes pieds

J'ai posé mes yeux sous sa robe de gitane

A quoi me sert encore de prier Notre Dame

Quel est celui qui lui jettera la première pierre

Celui-là ne mérite pas d'ëtre sur Terre

Oh Lucifer, Oh laisse-moi rien qu'une fois

Glisser mes doigts dans les cheveux d'Esmeralda

Belle, est-ce le Diable qui s'est incarné en Elle ?

Pour détourner mes yeux du Dieu éternel

Qui a mis dans mon être ce désir charnel

Pour m'empêcher de regarder vers le ciel

Elle porte en elle le péché originel

La désirer fait-il de moi un criminel

Celle, qu'on prenait pour une fille de joie, une fille de rien

Semble soudain porter la croix du genre humain

Oh Notre Dame, oh laisse-moi rien qu'une fois

Pousser la porte du jardin d'Esmeralda

Belle, malgré ses grands yeux noirs qui vous ensorcellent

La Demoiselle serait-elle encore pucelle ?

Quand ses mouvements me font voir monts et merveilles

sous son jupon aux couleurs de l'arc-en-ciel

Ma dulcinée laissez-moi vous être infidèle

Avant de vous avoir menée jusqu'à l'autel

Quel est celui qui détournerait son regard d'Elle

Sous peine d'être changer en statue de sel

Oh Fleur-de -Lys, je ne suis pas homme de foi

J'irai cueillir la Fleur d'amour d'Esmeralda

J'ai posé mes yeux sous sa robe de gitane

quoi me sert encore de prier Notre Dame

Quel est celui qui lui jettera la première pierre

Celui-là ne mérite pas d'ëtre sur Terre

Oh Lucifer, Oh laisse-moi rien qu'une fois

Glisser mes doigts dans les cheveux d'Esmeralda

Esmeralda

Garou, Daniel Lavoie, Patrick Fiori

"Notre Dame de Paris" in Italian, Live from Arena di Verona (Italy)

"Bella"

Quasimodo

Bella

La parola Bella è nata insieme a lei

Col suo corpo e con i piedi nudi, lei

E' un volo che afferrerei e stringerei

Ma sale su l'inferno a stringere me

Ho visto sotto la sua gonna da gitana

Con quale cuore prego ancora Notre Dame

C'è

Qualcuno che le scaglierà la prima pietra?

Sia cancellato dalla faccia della terra!

Volesse il diavolo, la vita passerei

Con le mie dita tra i capelli di Esmeralda

Frollo

Bella

E' il demonio che si è incarnato in lei

Per strapparmi gli occhi via da Dio, lei

Che ha messo la passione e il desiderio in me

La carne sa che paradiso è lei

C'è in me il dolore di un amore che fa male

E non m'importa se divento un criminale

Lei

Che passa come la bellezza più profana

Lei porta il peso di un'atroce croce umana

O Notre Dame, per una volta io vorrei

Per la sua porta come in chiesa entrare in lei

Febo

Bella

Lei mi porta via con gli occhi e la magia

E non so se sia vergine o non lo sia

C'è sotto Venere e la gonna sua lo sa

Mi fa scoprire il monte e non l'al di là

Amore, adesso non vietarmi di tradire

Di fare il passo a pochi passi dall'altare

Chi

È l'uomo vivo che potrebbe rinunciare

Sotto il castigo, poi, di tramutarsi in sale?

O Fiordaliso, vedi, non c'è fede in me

Vedrò sul corpo di Esmeralda se ce n'è

Quasimodo, Frollo, Febo

Ho visto sotto la sua gonna da gitana

Con quale cuore prego ancora Notre Dame

C'è

Qualcuno che le scaglierà la prima pietra?

Sia cancellato dalla faccia della terra!

Volesse il diavolo, la vita passerei

Con le mie dita tra i capelli d'Esmeralda

Di Esmeralda

Notre Dame De Paris 1 Temps de Catedrali

Notre Dame De Paris Les Sans Papiers

Notre Dame De Paris Bohemienne

Notre Dame De Paris Esmeralda

Notre Dame de Paris Ces diamants-la

Notre Dame de Paris Lune

Notre Dame de Paris Danse Mon Esmeralda

Notre Dame de Paris Ave Maria Paien

Κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες που βρήκα στο πόρταλ avsite.gr, σχετικά με το καμπαναριό της Notre Dame.

The New York Times

Ο 40χρονος χημικός Στεφάν Ουρμπέν είναι ο επικεφαλής των νεωκόρων του Καθεδρικού Ναού της Παναγίας των Παρισίων. Είναι επίσης υπεύθυνος κωδωνοκρούστης, ρόλος που παραπέμπει στον Κουασιμόδο, του Βίκτωρος Ουγκώ. Ο ίδιος απορρίπτει τη σύγκριση. «Είμαι υπέρ της μουσικής», λέει με συγκαταβατικό ύφος, ανάμεσα στα περίλαμπρα άμφια και τα ιερά σκεύη. Η αγάπη του για τη μουσική έχει προκαλέσει μικρή επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο ηχούν οι καμπάνες, από τότε που ανέλαβε την ευθύνη του ναού.

Εχει συγκρουστεί αρκετές φορές με τους συντηρητές του υπουργείου Πολιτισμού. Τον επισκέπτονται έξι φορές τον χρόνο για να ελέγξουν την κατάσταση του μπρούντζου, τους ηλεκτρικούς μηχανισμούς και τις περίπλοκές αλυσίδες που κινούν τις καμπάνες. Οι συντηρητές θα ήθελαν λιγότερη μουσικότητα στους χτύπους, ώστε να μειωθεί όσο το δυνατόν η φθορά στο υπεραιωνόβιο καμπαναριό. Ο κ. Ουρμπέν, όμως, θέλει να αναπαράγει τους ήχους που έβγαιναν από τις καμπάνες όταν αυτές ήταν καινούργιες.

Παρά τα όσα υποστηρίζει η Ουόλτ Ντίσνεϊ και ο Βίκτωρ Ουγκώ, οι καμπάνες δεν κινούνταν ποτέ με σκοινί. Τόσο οι τέσσερις μικρές στο βόρειο πύργο, όσο και η μπάσα καμπάνα (γνωστή και ως Μπουρντόν) στη νότια πλευρά του ναού, πάλλονταν μέσω ενός περίπλοκου χειροκίνητου μηχανισμού με μεταλλικές μπάρες. Από το 1930, το σύστημα εξηλεκτρίστηκε. Σήμερα ελέγχεται πλήρως από ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ο Ουρμπέν είναι και ειδικός στον προγραμματισμό υπολογιστών. Παρ’ όλα αυτά, συμβαίνουν και απρόοπτα. Τη Μεγάλη Εβδομάδα 2004, το ηλεκτρονικό σύστημα υπέστη βλάβη και οι καμπάνες σίγησαν για μέρες. Ο τότε Αρχιεπίσκοπος του Παρισιού, καρδινάλιος Λουστιγκέρ έγινε έξαλλος.

Ο Ουρμπέν έγινε νεωκόρος κατά τύχη. Αν και πτυχιούχος χημείας, είχε δουλέψει στο παρελθόν, όταν πήγαινε ακόμη σχολείο, στο πλάι του ανθρώπου που ήταν υπεύθυνος για τη συντήρηση της διάσημης κωδωνοστοιχίας της Λούρδης. Καθώς δεν μπόρεσε να βρει δουλειά στον τομέα του, ήλθε στο Παρίσι πριν από δέκα χρόνια και, χάρη στην εμπειρία του, προσελήφθη στο προσωπικό του Καθεδρικού της Παναγίας. Το 2005, όταν ο αρχινεωκόρος προήχθη σε «μέγα φύλακα» του Ναού, ο Ουρμπέν πήρε τη θέση του.

Μαζί με τέσσερις ακόμη νεωκόρους, είναι υπεύθυνος για την οργάνωση και προετοιμασία των ιερών ακολουθιών. Το μεγάλο του πάθος όμως είναι το καμπαναριό.

Η Παναγία των Παρισίων έχει έντεκα καμπάνες. Οι τέσσερις, στο βόρειο πύργο τοποθετήθηκαν εκεί το 1856, προς αντικατάσταση των προηγουμένων, οι οποίες είχαν χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή κανονιών στη διάρκεια της γαλλικής επανάστασης. Η βάρους 14 τόνων μπάσα καμπάνα στο νότιο πύργο, κατασκευάστηκε το 1680 και υποστηρίζεται από μεσαιωνικό ξύλινο πλαίσιο. Εξι ακόμη μικρές καμπάνες τοποθετήθηκαν τον 19ο αιώνα μέσα και κάτω από τον οβελό στέψης που βρίσκεται πάνω από το κλίτος του ναού. Οι καμπάνες, όπως και όλα τα ιερά αντικείμενα, έχουν ονόματα. Η μπάσα καμπάνα ονομάζεται Εμανουέλ. Η μεγαλύτερη από τις μικρές καμπάνες, Αντζελίκ Φρανσουά και η μικρότερη απ’ όλες είναι η Ντενίς Νταβίντ.

Αμέσως μόλις ανέλαβε στο πόστο του, ο κ. Ουρμπέν άρχισε να πειραματίζεται με τον τρόπο που χτυπάνε οι καμπάνες, βασισμένος στην εμπειρία που είχε αποκτήσει από τη Λούρδη. Πάντως, υποστηρίζει ότι δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο.

Μέχρι πρόσφατα, οι καμπάνες σήμαιναν ρυθμικά τρεις φορές την ημέρα και πριν από τη λειτουργία της Κυριακής. Ο Ουρμπέν όμως συνειδητοποίησε ότι μπορούσε να προγραμματίσει τις τέσσερις καμπάνες του βόρειου πύργου, ώστε να παίζουν κλασικά κομμάτια, όπως το θρησκευτικό χορικό του Μπαχ «Nun Komm, der Heiden Heiland», ή τον ύμνο του Πάσχα «Regina Coeli Laectare». Η μπάσα καμπάνα ήταν πιο δύσκολη περίπτωση. Γενικώς, χρησιμοποιούνταν σπανίως, σε μεγάλες γιορτές, όπως το Πάσχα, ή σε εξαιρετικά γεγονότα, όπως ο θάνατος κάποιου καρδινάλιου ή του πάπα. Εν τούτοις, ο Ουρμπέν έφτιαξε ειδικά προγράμματα που συντονίζουν την μπάσα καμπάνα με τις τέσσερις μικρότερες.

Αναγνωρίζει βεβαίως ότι η πρακτική του αυτή έχει δημιουργήσει προβλήματα. Παραδέχεται ότι «όσο περισσότερο τις χρησιμοποιεί κανείς, τόσο πιο πολύ φθείρονται». Για να μειώσει τις φθορές, αντικατέστησε το γλωσσίδιο της καμπάνας, το οποίο παρεμπιπτόντως ζυγίζει 450 κιλά, με καινούργιο από μαλακό ατσάλι. Η επιπλέον χρήση όμως, καταπονεί και τους ηλεκτροκινητήρες του καμπαναριού.

Ενας από τους συντηρητές εξηγεί ότι «στην Παναγία των Παρισίων εφαρμόζουμε ένα προληπτικό σύστημα συντήρησης. Προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε ό,τι έχει φθαρεί πριν σπάσει. Στόχος είναι να προλάβουμε το κακό εν τη γενέσει του».

Ο Ουρμπέν από την πλευρά του δείχνει ενθουσιασμένος: αγαπάει αυτές τις καμπάνες, αλλά τις βλέπει ως μέρος του συνόλου του Καθεδρικού της Παναγίας των Παρισίων, την οποία περιγράφει ως «κτητική και ζηλιάρα γυναίκα».

Γάιος Μαικήνας

Maecenas Presenting the Liberal Arts to Emperor Augustus by Giovanni Battista Tiepolo, 1743

Γάιος Μαικήνας

Ρωμαίος συγγραφέας και πολιτικός (69-68 π.Χ.). Γόνος ευγενούς οικογένειας, ήταν φίλος και σύμβουλος του Οκταβιανού. Πολέμησε στο πλευρό του στη μάχη των Φιλίππων και τον αντιπροσώπευε στη Ρώμη και στην Ιταλία, παρόλο που δεν είχε επίσημο αξίωμα. Όταν ο Αύγουστος στερέωσε την εξουσία του από τους αντιπάλους του, ο Μ. αποτραβήχτηκε από την πολιτική και αφοσιώθηκε στη μελέτη και συγγραφή ποιητικών έργων, από τα οποία σώθηκαν μόνο μερικά αποσπάσματα, όπως "Προμηθέας", "Συμπόσιο". Άνδρας πλούσιος και εξαιρετικά μορφωμένος, έζησε περιτριγυρισμένος από συγγραφείς, ποιητές και καλλιτέχνες, που τους περιέβαλε με τη φιλία του και τους καλύτερους απ` αυτούς τους βοήθησε και τους προστάτεψε να διακριθούν, όπως το Βιργίλιο, τον Οράτιο, τον Προπέρτιο κ.ά. Η παρουσία του Μ. στο ρωμαϊκό χώρο έδωσε μεγάλη ώθηση στα γράμματα και στις τέχνες, γι` αυτό και το όνομά του χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα για να χαρακτηρίσει τους προστάτες των ανθρώπων της τέχνης.

Livepedia.gr

Χρόνια πολλά στις μανούλες μας!

Gustav Klimt, Οι τρεις ηλικίες μιας γυναίκας, 1905

Μάνα, Κόρη, Εγγονή, Λάδι σε μουσαμά, 171x171 cm

Λεπτομέρεια

Gustav Klimt
1909-10, Ιδιωτική συλλογή , 90 x 90 cm. Λάδι σε μουσαμά

Egon Schiele, 1915, Λάδι σε μουσαμά, 150 x 159 cm.

Pablo Picasso, Mητρότητα

Paula Cox, Γυναίκες στην Παλαιστίνη

Paula Cox, Μάνα από την Παλαιστίνη

Oswaldo Guayasamín, Ecuador

Colombia, German Losada Perdomo

Pintor Maurice Minkowski, Varsovia, Polonia, 1881-1930.

Μάνα και γιος

Στης ιστορίας το διάσελο όρθιος ο γιος πολέμαγε
κι η μάνα κράταε τα βουνά, όρθιος να στέκει ο γιος της,
μπρούντζος, χιόνι και σύννεφο. Κι αχολόγαγε η Πίνδος
σαν να 'χε ο Διόνυσος γιορτή. Τα φαράγγια κατέβαζαν
τραγούδια κι αναπήδαγαν τα έλατα και χορεύαν
οι πέτρες. Κι όλα φώναζαν: "Ίτε παίδες Ελλήνων ..."
Φωτεινές σπάθες οι ψυχές σταύρωναν στον ορίζοντα,
ποτάμια πισωδρόμιζαν, τάφοι μετακινιόνταν.

Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν Παναγιές τ' ανέβαιναν
Με τη ευκή στον ώμο τους κατά το γιο παγαίναν
και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες
κι έλυνε τα τσεμπέρια τους κι έπαιρνε τα μαλλιά τους
κι έδερνε τα φουστάνια τους και τις σπαθοκοπούσε,
μ' αυτές αντροπατάγανε, ψηλά, πέτρα την πέτρα,
κι ανηφορίζαν στη γραμμή, όσο που μες στα σύννεφα
χάνονταν ορθομέτωπες η μια πίσω απ' την άλλη.

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ένα παλικάρι ήτανε μια φορά,

που αγάπαγε με πάθος μια όμορφη κυρά.

Μια μέρα, όπως έπαιρνε τα λάγνα της φιλιά,

«ζήτα μου οτιδήποτε», της λέει τρυφερά.

«Αν μ' αγαπάς», του είπε, με νάζι και καημό,

«την καρδιά της μάνας σου εγώ επιθυμώ».

Έτσι λοιπόν ξεκίνησε, να πάει στο πατρικό του,

ποτέ του αυτός δεν πάτησε τον όρκο το δικό του.

«Δώσε μου, μάνα, την καρδιά, στα πόδια της ν' αφήσω».

«Αν είναι γιε μου για καλό, εγώ στηνε χαρίζω».

Κι έτσι της πήρε την καρδιά και χάθηκε στο δρόμο,

μα σε μια πέτρα σκόνταψε και δάκρυσε απ' τον πόνο.

«Χτύπησες μήπως γιόκα μου, ψηλό μου κυπαρίσσι;»

γυμνή η καρδιά τού μίλησε, προτού να ξεψυχήσει.

Με ματωμένα χέρια φτάνει στο σπιτικό της,

«να η καρδιά που γύρευες» και την αφήνει εμπρός της.

Μα αυτή καν δεν τον κοίταξε κι άρχισε να γελάει,

«μήπως θα 'ταν καλύτερο να μου τη φέρεις Μάη...»

Η καρδιά της μάνας

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να την φάει το σκυλί μου.

Τρέχει ο νιός, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβά και ξεριζώνει
και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιός κατάχαμα με δαύτη.

Κυλάει ο γιός και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!

Άγγελος Βλάχος


ΜΑΝΑ
Απόψε επέρασαν βουβά τα νεκρωμένα χέρια
πάνω από το παλιό μας κεροστάσι,
κάποιο θλιμμένο λείψανο ήρθε με νεκροχέρια
κι έστησε φάντασμα θολό μια προσευχή στ' εικονοστάσι.

Και το κουδούνι της παλιάς μας θύρας έκραξε,
κι ήταν ο θρήνος σα νεκρώσιμη καμπάνα·
λαχτάρα, σαν το φύλλο ετρέμαν τα παιδάκια σου
κι αράδα κάτω από το κάδρο σου εφωνάζαν,
κλαίοντας, Μάνα!

Σπήλιος Πασσαγιάννης







Πέτρος Βλαστός

ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΜΟΥ

Κεντούσε η μάνα μου σκυφτή στο παραθύρι δίπλα.
Όξω βροχή ξεστάλαζε στα χνουδερά χωράφια
και στις φρεσκόλουστες βραγιές. Της Άνοιξης τα μάτια
δακρυογελούσαν άκρυφτα κι αργόγλυκα κυλούσε

πάνω στης γης τη χλωροσιά το κοριτσένιο κλάμα.
Σιμά στο περιβόλι μας ασημοστήθω λεύκα
τη φουντωσιά της στέριωνε και τις βροχής οι στάλες
σκαλί σκαλί στα φύλλα της γλιστρώντας κατεβαίναν

και μαλακά τραγούδαγαν. Θαμπό, χαμηλωμένο
πισώβλεπε το λιόγερμα και με την αχτινιά του
σπίθες στις κλάρες άναφτε νερόλαμπρες και τρέμιες.

Σαν άγια καλοσύνεψη τριγύρω αναροούσε,
και η μάνα μου το αργόχερο ξακούμπησε και στάθη
της σιγαλόδροσης ζωής το λάλημα ν' ακούσει.

Πέτρος Βλαστός

ΠΕΤΡΟΣ ΒΛΑΣΤΟΣ (1879-1941). Ο Πέτρος Βλαστός γεννήθηκε το 1879 στην Καλκούτα των Ινδιών, γιος του Θεόδωρου Βλαστού και της Μαριέττας Ράλλη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1901 ως το 1919 εργάστηκε στο υποκατάστημα του εμπορικού οίκου Ράλλη στις Ινδίες. Στη συνέχεια (1919-1928, οπότε ο οίκος Ράλλη πουλήθηκε σε ξένη εταιρεία) μεταφέρθηκε στα γραφεία του ίδιου οίκου στο Λίβερπουλ, όπου έζησε ως το θάνατό του. Από το 1928 ως το τέλος της ζωής του αφοσιώθηκε στη συγγραφική του δραστηριότητα. Το 1908 παντρεύτηκε την κόρη του Αλέξανδρου Πάλλη, Αζίζα. Ο Πέτρος Βλαστός ανήκει στους έλληνες της διασποράς που κατά τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας επηρέασαν σημαντικά τα ελληνικά γράμματα. Ειδικότερα ανήκε στον κύκλο του οίκου Ράλλη, που στάθηκε ένα από τα πρώτα και σημαντικότερα κέντρα του ελληνικού δημοτικιστικού κινήματος (στον ίδιο κύκλο ανήκαν ο Αλέξανδρος Πάλλης, ο Αργύρης Εφταλιώτης, ο Δημήτρης Πετροκόκκινος και ο αδερφός του Βλαστού Αμβρόσιος). Παράλληλα ο Βλαστός διατηρούσε τακτική αλληλογραφία με τον γενάρχη του δημοτικιστικού κινήματος Γιάννη Ψυχάρη. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1904 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής Της Ζωής, με το ψευδώνυμο Έρμονας. Η συλλογή του έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους αθηναϊκούς δημοτικιστικούς κύκλους και επαινέθηκε από τον Κωστή Παλαμά. Ακολούθησαν εκδόσεις και δημοσιεύσεις ποιημάτων, διηγημάτων, κριτικών και πολιτικών δοκιμίων, μελετών και ταξιδιωτικών κειμένων. Συνεργάστηκε με έντυπα όπως ο Νουμάς, τα Γράμματα (Αλεξάνδρειας), τα Κυπριακά Γράμματα, τα Ελληνικά Φύλλα, τα Χιώτικα Χρονικά και η Νέα Εστία. Εκτός από τον σαφή γλωσσικό προσανατολισμό του Βλαστού προς τον «καθαρισμό» του Ψυχάρη, στο σύνολο του συγγραφικού έργου του κυριαρχεί η εθνικιστική ιδεολογική του στράτευση, στα χνάρια της θεωρίας του παιδικού του φίλου Ίωνα Δραγούμη υπέρ του διαφωτισμού των ελλήνων της εποχής του και της ανάδειξης της ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού με την παράλληλη θεώρηση της ιστορικής περιόδου του Βυζαντίου ως φάσης πολιτιστικής οπισθοδρόμησης. Για τον Βλαστό «η δημοτική είναι μόνο ένα σύμβολο του αγώνα κατά της γενικής ψευτιάς και […] για να πετύχει η μεταρρύθμιση χρειάζεται φανατική πολεμική σ’ όλα τα κοινωνικά ζητήματα»∙ βλ. Σταυρίδη-Πατρικίου 1976, 85-91 και 273. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Πέτρου Βλαστού βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Βλαστός Πέτρος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 2. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1984, Γιαλουράκης Μανώλης, «Βλαστός Πέτρος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 4. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Κ.Ι.Β., «Βλαστός Πέτρος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 7. Αθήνα, Πυρσός, 1929, Μερακλής Μ.Γ., «Πέτρος Βλαστός», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί - Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία - Γραμματολογία, σ.472. Αθήνα, Σοκόλης, 1977 και Σταυρίδη-Πατρικίου Ρένα, «Πέτρος Βλαστός», Η παλαιότερη πεζογραφία μας· Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο Ι΄ (1900-1914), σ.8-33. Αθήνα, Σοκόλης, 1997.

Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.