Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Ο Edgar Degas στο Μουσείο Ηρακλειδών


"Η ΠΛΗΡΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ EDGAR DEGAS"

27 Νοεμβρίου 2009 - 25 Απριλίου 2010

Δευτέρα: κλειστά,
Τρίτη-Σάββατο: 13:00-21:00,
Κυριακή: 11:00-19:00

Photo Gallery


Το Μουσείο Ηρακλειδών φιλοξενεί από την 27η Νοεμβρίου 2009 έως την 25η Απριλίου 2010 την έκθεση με τίτλο: "Η Πλήρης Συλλογή Γλυπτών του Edgar Degas". Η έκθεση παρουσιάζει και τα εβδομήντα τέσσερα μπρούντζινα γλυπτά του Edgar Degas με πρωταγωνίστρια τη "Μικρή Δεκατετράχρονη Χορεύτρια". Η συλλογή αυτών των γλυπτών ανήκει στο M.T. Abraham Center for the Visual Arts το οποίο την έχει ευγενώς δανείσει στο Μουσείο Ηρακλειδών για τους σκοπούς της έκθεσης.

Όλα τα γλυπτά είναι χυτευμένα από πρόσφατα ανακαλυμμένα γύψινα ομοιώματα, τα οποία είχαν γίνει από τα αρχικά κέρινα προπλάσματα του Degas κατά τη διάρκεια της ζωής του και με τη συγκατάθεσή του. Αυτό είναι αξιοσημείωτο δεδομένου ότι όλα τα άλλα μπρούντζινα γλυπτά που βλέπει κάποιος σήμερα σε μουσεία και αλλού, χυτεύθηκαν σε μπρούντζο από τα πρότυπα που έγιναν μετά τον θάνατο του καλλιτέχνη. Επομένως, τα μπρούντζινα γλυπτά στην έκθεση αυτή μπορούν να θεωρηθούν ως οι αρχικές εκδοχές και όλα τα άλλα ως δεύτερες εκδοχές αυτών των γλυπτών. Έτσι, για πρώτη φορά θα είναι δυνατόν για τους ειδήμονες, τους μελετητές και το ευρύ κοινό να συγκρίνουν τα μπρούντζινα γλυπτά του καλλιτέχνη στις προ και μετά καταστάσεις τους, γεγονός σχεδόν απαράμιλλο στην ιστορία της τέχνης. Παράλληλα, η έκθεση φιλοξενεί το σχέδιο του Edgar Degas: "Άλογα και Αναβάτες", 1872, μολύβι σε χαρτί, από τη συλλογή The George Economou Collection, Athens.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, το Μουσείο εξέδωσε συλλεκτικό κατάλογο σε τρεις γλώσσες. Το συναρπαστικό δοκίμιο σε αυτό τον κατάλογο από τον κ. Walter Maibaum εκθέτει λεπτομερώς την ιστορία αυτής της ανακάλυψης και τις διαφορές ανάμεσα στις μπρούντζινες εκδοχές γλυπτών. Το αποκαλυπτικό δοκίμιο του Dr.Gregory Hedberg εστιάζει στο πιο σημαντικό γλυπτό του Degas, τη "Μικρή Δεκατετράχρονη Χορεύτρια", ενώ το δοκίμιο της Dr. June Hargrove σχολιάζει τη σχέση ανάμεσα στα δισδιάστατα και τρισδιάστατα έργα του Edgar Degas, έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν κατάλληλες συγκρίσεις.

Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το δοκίμιο "Ο Γλύπτης Degas" του κ.W.Maibaum.


Το Μουσείο έχει επιλεγεί ως ο διοργανωτής αυτής της έκθεσης, η οποία θα περιοδεύσει ανά τον κόσμο με την πόλη της Αθήνας να αποτελεί τον πρώτο της σταθμό, συγκεντρώνοντας το παγκόσμιο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά που εκτίθενται γλυπτά του Degas στην Ελλάδα, αλλά και η πρώτη φορά που εκτίθενται όλα μαζί αυτά τα εβδομήντα τέσσερα αξιοθαύμαστα μπρούντζινα γλυπτά.

"...Αυτή η έκθεση έχει πολλές πρωτιές. Είναι η πρώτη φορά που εκτίθενται τα γλυπτά του Degas στην Ελλάδα, η πρώτη φορά που εκτίθενται όλα μαζί αυτά τα εβδομήντα τέσσερα αξιοθαύμαστα μπρούντζινα γλυπτά και τέλος, είναι η πρώτη φορά που επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο. Ας εξηγήσουμε αυτή την τελευταία παρατήρηση. Έχουμε όλοι ακούσει για επιστήμονες που χρησιμοποιούν υπερσύγχρονο εξοπλισμό προκειμένου να ανακαλύψουν έναν πίνακα ενός διάσημου καλλιτέχνη, του Da Vinci για παράδειγμα, κρυμμένο κάτω από ένα από τα μεταγενέστερα έργα του. Δεν ήταν ασυνήθιστο για έναν ζωγράφο να ανακυκλώσει έναν καμβά, ζωγραφίζοντας μερικές φορές το ίδιο θέμα, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Αλίμονο, κανείς δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στο προηγούμενο έργο χωρίς να καταστρέψει τη μεταγενέστερη, γνωστή εκδοχή. Με άλλα λόγια, κάποιος μπορεί να ταξιδέψει πίσω στο χρόνο, αλλά χωρίς τη δυνατότητα να επιστρέψει στο παρόν.

Το Μουσείο Hρακλειδών είναι πολύ περήφανο που έχει επιλεγεί ως ο διοργανωτής της περιοδεύουσας έκθεσης αυτών των εξαιρετικών μπρούντζινων γλυπτών. Ο σκοπός μας είναι να καταστήσουμε διαθέσιμα τα έργα αυτού του αληθινά πρώτου σύγχρονου γλύπτη σε ένα ευρύτερο κοινό. Εκ μέρους του προσωπικού και όλων των επισκεπτών μας, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το M.T. Abraham Center for the Visual Arts που μας δάνεισε τη συλλογή αυτών των υπέροχων μπρούντζινων γλυπτών του Edgar Degas. Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε τον κ. Maibaum και τη σύζυγό του κα Carol Conn από το The Degas Sculpture Project Ltd που μας έδωσαν την ευκαιρία να αποτίνουμε φόρο τιμής σε έναν άνδρα για τον οποίο ο Pierre-Auguste Renoir είπε, συγκρίνοντάς τον με τον σύγχρονό του Auguste Rodin, ότι ο Degas “είναι ο μεγαλύτερος γλύπτης εν ζωή.”

Παύλος και Μπελίντα Φυρού
Ιδρυτές Μουσείου Ηρακλειδών


Πρόγραμμα Εκδηλώσεων στο πλαίσιο της έκθεσης:

11 Ιανουαρίου 2010, ώρα 20.30, αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου: Συναυλία με θέμα την εποχή του ιμπρεσιονισμού, σε συνεργασία με την Όπερα Δωματίου Αθηνών.

8 Φεβρουαρίου 2010, ώρα 20.30, αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου: Ομιλία της γλύπτριας κυρίας Άννας Μοσχονά-Καλαμάρα, προέδρου του εικαστικού επιμελητηρίου, με θέμα το έργο του Edgar Degas.

8 Μαρτίου 2010, ώρα 20.30, αμφιθέατρο Γαλλικού Ινστιτούτου: Ομιλία της ιστορικού τέχνης κυρίας Ειρήνης Οράτη, επιμελήτριας της συλλογής Alpha Bank, με θέμα τη "Γυναίκα στην Τέχνη".


Ο Edgar Degas (19 Ιουλίου 1834 – 27 Σεπτεμβρίου 1917), με το πλήρες όνομα Hilaire-Germain-Edgar De Gas, ήταν Γάλλος καλλιτέχνης, διάσημος για το έργο του στη ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική και σχέδιο. Θεωρείται ως ένας από τους ιδρυτές του Ιμπρεσιονισμού, αν και απέρριψε τον όρο και προτιμούσε να αποκαλείται ρεαλιστής. Δεν τον ενδιέφερε να εργάζεται στην ύπαιθρο, αλλά στο στούντιό του, με μοντέλα ή πιο συχνά από μνήμης. Νωρίς στην σταδιοδρομία του, φιλοδοξούσε να γίνει ιστορικός ζωγράφος, κλίση για την οποία ήταν καλά προετοιμασμένος από την αυστηρή, ακαδημαϊκή του κατάρτιση και τη στενή μελέτη της κλασσικής τέχνης. Λίγο μετά τα τριάντα του, άλλαξε πορεία και εφαρμόζοντας τις παραδοσιακές μεθόδους του ιστορικού ζωγράφου σε σύγχρονα θέματα, έγινε ένας κλασσικός ζωγράφος της σύγχρονης ζωής. Έξοχος στο σχέδιο, έχει ταυτιστεί με το θέμα του χορού και περίπου τα μισά από τα έργα του απεικονίζουν χορεύτριες. Αυτά επιδεικνύουν την άρτια γνώση του στην απεικόνιση της κίνησης, όπως και τα άλογα αγώνων και τα γυναικεία γυμνά. Τα πορτρέτα του συγκαταλέγονται ανάμεσα στα καλύτερα στην ιστορία της τέχνης.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

ROMANCERO GITANO! FEDERICO GARCÍA LORCA

ROMANCERO GITANO (LORCA)

Ποίηση: LORCA - ελεύθερη απόδοση Οδυσσέα Ελύτη
Σύνθεση: Μάρτιος - Απρίλιος του 1967. Ή τελευταία σύνθεση πριν τη Δικτατορία.
Ηχογραφήσεις: 1970, Παρίσι, Μαρία Φαραντούρη Polydor France
1971, Μαρία Φαραντούρη, John Williams CBS London
1971, Μαρία Φαραντούρη, Polydor
1975, Μαρία Φαραντούρη, Polygram
1978, Αρλέτα Τσάπρα, Lyra

Τραγούδια:

ΑΝΤΟΝΙTO EL CAMBORIO I
ΑΝΤΟΝΙTO EL CAMBORIO II
LA MORTE POR EL AMOR
Η ΚΑΛΟΓΡΙΑ
ΠΑΝΤΕΡΜΗ

Μαρία Φαραντούρη - Antonito El Camborio I - Μ. Θεοδωράκης

Κάτου στης ακροποταμιάς το μονοπάτι περπατάει
κρατώντας βέργα λυγαριάς και στη Σεβίλλια πάει.

Τα κατσαρά του γυαλιστά πέφτουν στα μάτια του μπροστά
στην όψη του είναι μελαμψός από του φεγγαριού το φως.

Κάποτε λίγο σταματά, κόβει λεμόνια στρογγυλά
τα ρίχνει το νερό να στρώσει και να το χρυσαφώσει.

Εκεί στης ακροποταμιάς το μονοπάτι να, τον φτάνουν
κάτω απ' τα κλώνια μιας φτελιάς χωροφυλάκοι και τον πιάνουν.

Αποβραδίς η ώρα οχτώ τον σέρνουν σε κελί μικρό
απέξω κάθονται φυλάνε πίνουν ρακί και βλαστημάνε.


Χαμός από αγάπη

-Τι είναι κείνο που φωτά, Μάνα, στα δώματα ψηλά;
-Κοιμήσου γιε μου κι είν' αργά σήμανε η ώρα έντεκα.
-Μάνα, στα μάτια μου για δες, λάμπουνε τέσσερις φωτιές.
-Δεν είναι τίποτα, έλα πια, είν' τα μπακίρια αστραφτερά.

Μέσα στη νύχτα και στη ζέστη φέγγαν οι τοίχοι απ' τον ασβέστη.
Τη φυσαρμόνικα γλυκά παίζανε Σεραφείμ γλυκά.
Μέσα στη νύχτα και στη ζέστη φέγγαν οι τοίχοι απ' τον ασβέστη.

-Μάνα μου, ευθύς που ξεψυχήσω μηνύσετέ το στους ανθρώπους
σ' όλη τη γη, σ' όλους τους τόπους
κατά Βοριά κατά Νοτιά μαντάτα στείλετε πικρά.

Μέσα στη νύχτα και στη ζέστη φέγγαν οι τοίχοι απ' τον ασβέστη.
Κι οι πόρτες τ' ουρανού χτυπούσαν κι όλα τα δάση αχολογούσαν
ψηλά δεν έβλεπες κανέναν κι οι φλόγες φούντωναν ολοένα.

Μαρία Φαραντούρη - Antonito El Camborio 2 - Μ. Θεοδωράκης

Ξάφνου στον ποταμό από πέρα φωνές ξεσκίσαν τον αγέρα.
Έμπηγε κάπρου δαγκωνιές μες στα ψηλά ποδήματα
χίμαγε κι έκανε βουτιές σαν δελφινιού πηδήματα.

Η τραχηλιά του η κρεμεζιά μούσκεψε μες στα αίματα
μα οι κάμες ήταν - ήταν έξι και δεν εμπόραε πια ν' αντέξει.

Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, φεγγαρομελαμψέ μου
κι ασπρογαρούφαλέ μου.

Αχ, Αντονίτο Ελ Καμπορίο, π' άξιζες μια βασίλισσα
μνημόνεψε την Παναγιά τι τώρα θα σε φάει το κρύο
τι τώρα θα πεθάνεις πια.

Στην άκρη εκεί του ποταμού τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του
τρεις γλώσσες βγήκε το αίμα του στην άκρη εκεί του ποταμού
κι ανάγειρε την κεφαλή με τα σφιγμένα χείλη
και τότε πια καμμιά φωνή μόνο εφωτίστη ο ουρανός
κι άγγελος βεργολυγερός ήρθε και τ' άναψε καντήλι.

Η ΚΑΛΟΓΡΙΑ

Βουνά και σύγνεφα μακριά σ' όλα τριγύρω σιγαλιά
τα λιόφυτα γαληνεμένα και τα σπιτάκια ασβεστωμένα.

Σ' ένα αχερόχρωμο πανί κεντά η καλόγρια η μικρή
άχου, τι όμορφα κεντάει το χεράκι της πως πάει.

Βάνει πουλιά, βάνει δεντριά, βάνει και τ' άστρα τα χρυσά
βάνει στις τέσσερις τις κόχες τέσσερις αγριομολόχες.

Σ' ένα αχερόχρωμο πανί κεντά η καλόγρια η μικρή
μα κάθε τόσο αναστενάζει και κάτι με το νου της βάζει.

Λίγο το χέρι σταματά μες στον αέρα και κοιτά
στα μάτια της π' ανοιγοκλειούν δυο καβαλάρηδες περνούν.

Κι ύστερα πάλι στο πανί ξεσπάει ή καλόγρια ή μικρή
τι ποτάμια, τι χορτάρια, τι λιοτρόπια, τι φεγγάρια
πλάσματα της αρεσιάς της, της ονειροφαντασιάς της.

Παντέρμη

Σκάβουν το χώμα οι πετεινοί
σκάβουν ζητώντας την αυγή
την ώρα που στα σκοτεινά
βγαίνει η Παντέρμη και γυρνά.

Μαύρη μαυρίλα είν' η ψυχή της
κι ωχρό μπακίρι το πετσί της
τα στήθια της ωσάν τ' αμόνια
που τα χτυπούν χωρίς συμπόνια.

-Παντέρμη, τι ζητάς εδώ
μόνη σου δίχως σύντροφο;

-Κι αν είναι κάτι που ζητώ
πε μου, σε γνοιάζει εσένανε;
Ζητάω εκείνο που ζητώ
ζητάω την ίδια εμένανε.

-Παντέρμη, πες ποιος ο καημός σου
ποιος ο αγιάτρευτος καημός σου;

-Ποιός ο καημός μου;
Μαύρη πίσσα εγίνη η λινή μου η πουκαμίσα
και μες στο σπίτι σαν τρελλή
σούρνω το ξέπλεκο μαλλί.

-Παντέρμη, λούσε το κορμί σου
λουσ' το χελιδονόνερο
κι άσε κυρά μου την ψυχή σου
άσ τη να βρει αναπαμό.

Άχου, τσιγγάνικες ψυχές
κι ολόκρυφες νεροσυρμές
πίκρες μαζί και θάματα
στα μακρινά χαράματα.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010